Spojrzenie z Polski na energię i klimat. Priorytety Komisji Europejskiej na lata 2024-2029
Autor: Forum Energii
Data publikacji: 12/04/2024
Tematyka: Energetyka | Gospodarka i rynek pracy | Ochrona środowiska | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Nowa Komisja Europejska, która rozpocznie swoją kadencję jesienią, będzie odpowiedzialna za monitorowanie wdrażania regulacji z pakietu Fit for 55 oraz kierowanie Unią w stronę neutralności klimatycznej do 2050 roku. Kluczowym wyzwaniem jest zapewnienie dostępu do wiarygodnych danych, co jest niezbędne do efektywnego modelowania i planowania polityki klimatycznej, zwłaszcza w kontekście krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Wzrost polaryzacji społecznej oraz dezinformacja mogą utrudniać reformy.
Ważnym celem na drodze do neutralności jest znaczne ograniczenie emisji CO2 do 2030 roku, co przyczyni się do zwiększenia niezależności energetycznej UE oraz obniżenia kosztów energii. W kontekście zmieniającego się rynku energii, konieczne jest dostosowanie jego struktury do wyzwań związanych z neutralnością klimatyczną.
Dodatkowo, Unia musi stawić czoła nowym wyzwaniom, takim jak akcesja Ukrainy oraz zmiany w globalnym przemyśle czystych technologii, gdzie Europa musi zwiększyć konkurencyjność. W obliczu rosnących cen energii i zagrożeń bezpieczeństwa, kluczowe będzie wprowadzenie zrównoważonej strategii bezpieczeństwa energetycznego, która uwzględni zarówno redukcję użycia paliw kopalnych, jak i długoterminowe planowanie.
Wnioski
Wnioski
1. Potrzeba zrównoważonej strategii energetycznej: Obecna strategia bezpieczeństwa energetycznego w Europie wymaga aktualizacji, aby lepiej odpowiadać na współczesne wyzwania związane z klimatem oraz technologiami odnawialnymi. Niezbędne jest opracowanie nowej, zrównoważonej strategii, która uwzględni zarówno redukcję zależności od paliw kopalnych, jak i integrację odnawialnych źródeł energii w systemie energetycznym.
2. Wyzwania inwestycyjne i regulacyjne: Istnieje pilna potrzeba stworzenia stabilnych i długoterminowych ram regulacyjnych, które zachęcą inwestorów do angażowania się w projekty związane z transformacją energetyczną. Obecny kształt rynku energii w UE nie sprzyja długofalowym inwestycjom, co może hamować postęp w zakresie dekarbonizacji.
3. Znaczenie dostępu do danych: Niewystarczający dostęp do wiarygodnych danych oraz ich rozproszenie stanowią istotne bariery w procesie transformacji energetycznej. Kluczowe jest zbudowanie systemu gromadzenia, weryfikacji i analizy danych, który umożliwi lepsze planowanie i wdrażanie polityki klimatycznej, a także zwiększy transparentność działań.
4. Polaryzacja społeczna i dezinformacja: Wzrost polaryzacji społecznej oraz dezinformacji w kontekście polityki klimatycznej może prowadzić do oporu wobec niezbędnych reform. Ważne jest, aby prowadzić skuteczną komunikację z obywatelami oraz edukować społeczeństwo na temat korzyści płynących z transformacji energetycznej, aby zminimalizować konflikty i niepokoje społeczne.
5. Konieczność wsparcia dla zasobów ludzkich: Transformacja energetyczna wymaga odpowiednich zasobów ludzkich, zdolnych do wdrażania zmian. Należy zainwestować w rozwój kompetencji i umiejętności wśród pracowników, aby sprostać wyzwaniom związanym z nowymi technologiami i procesami w sektorze energetycznym.
6. Integracja narzędzi cyfrowych: Wdrożenie nowoczesnych narzędzi cyfrowych jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji polityki klimatycznej. Technologie te mogą wspierać samorządy, przedsiębiorstwa oraz obywateli w identyfikacji optymalnych ścieżek transformacji, co przyczyni się do bardziej zrównoważonego rozwoju energetycznego w Europie.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Opracowanie nowej strategii zrównoważonego bezpieczeństwa energetycznego: Należy stworzyć aktualizację strategii bezpieczeństwa energetycznego, która uwzględni zmiany w technologii oraz wiedzy na temat zmian klimatycznych. Strategia powinna koncentrować się na redukcji zależności od paliw kopalnych oraz promować rozwój odnawialnych źródeł energii, a także efektywne zarządzanie surowcami.
2. Zwiększenie transparentności i dostępu do danych: Kluczowe jest poprawienie dostępu do wiarygodnych danych dotyczących polityki klimatycznej i energetycznej. Należy zainwestować w systemy gromadzenia, weryfikacji i analizy danych, co pozwoli na lepsze modelowanie i planowanie transformacji energetycznej, a także na walkę z dezinformacją.
3. Wzmocnienie zasobów ludzkich i analitycznych: W celu skutecznej realizacji polityki klimatycznej, konieczne jest zwiększenie liczby wykwalifikowanych pracowników zdolnych do przeprowadzenia transformacji energetycznej. Proponuje się utworzenie wyspecjalizowanej jednostki, która skupi się na analizie danych oraz wsparciu w implementacji regulacji.
4. Promowanie narzędzi cyfrowych dla samorządów i przedsiębiorstw: Należy rozwijać i wdrażać narzędzia cyfrowe, które wspierają planowanie i realizację celów klimatycznych na poziomie lokalnym. Takie rozwiązania mogą pomóc w optymalizacji kosztów transformacji oraz w tworzeniu nowych modeli biznesowych, co przyczyni się do efektywniejszego wdrażania polityki klimatycznej.
5. Reforma rynku energii w kierunku neutralności klimatycznej: W obliczu wyzwań związanych z kryzysem energetycznym, konieczne jest dostosowanie modelu rynku energii do wymogów neutralności klimatycznej. Należy zidentyfikować i usunąć dysfunkcje rynku, które prowadzą do nieuzasadnionych korzyści dla producentów, a jednocześnie narażają konsumentów na wysokie koszty energii.
6. Współpraca międzynarodowa w zakresie zielonych technologii: Polska i inne kraje regionu powinny aktywnie poszukiwać partnerstw międzynarodowych w obszarze rozwoju zielonych technologii, takich jak magazynowanie gazu czy wykorzystanie zielonych gazów. Współpraca ta może przyczynić się do efektywniejszej transformacji energetycznej oraz zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego w regionie.