Rynek wodoru w Polsce i krajach bałtyckich. Prognoza do 2040 r.
Autor:
Data publikacji: 06/2024
Tematyka: Energetyka | Gospodarka i rynek pracy | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Prezentacja dotycząca rynku wodoru w Polsce i krajach bałtyckich, przygotowana przez ORLEN S.A. we współpracy z S&P Global, ma na celu ocenę zapotrzebowania na wodór w różnych sektorach gospodarki oraz identyfikację wyzwań związanych z realizacją celów dekarbonizacji. Dokument analizuje polityki Unii Europejskiej dotyczące odnawialnego wodoru i ich wpływ na Polskę, Litwę, Łotwę i Estonię.
W szczególności skupia się na wymaganiach dotyczących popytu na wodór w sektorze transportu i przemysłu, oceniając potencjał zaspokojenia tych potrzeb oraz możliwe luki w podaży. Prezentacja identyfikuje również kluczowe wyzwania związane z infrastrukturą niezbędną do realizacji celów na lata 2030-2035.
Warto podkreślić, że dokument nie stanowi oferty ani rekomendacji inwestycyjnych, a wszelkie stwierdzenia dotyczące przyszłości są jedynie prognozami opartymi na aktualnych oczekiwaniach zarządu ORLEN. Odbiorcy są zachęcani do zapoznania się z oficjalnymi komunikatami spółki w celu uzyskania pełnych informacji. Prezentacja ma charakter informacyjny i nie powinna być podstawą do podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Wnioski
Wnioski
1. Wzrost zapotrzebowania na odnawialny wodór w sektorach transportu i przemysłu wymaga zidentyfikowania i oceny kluczowych polityk Unii Europejskiej, które mogą wspierać rozwój tej technologii w Polsce oraz krajach bałtyckich, co jest niezbędne dla osiągnięcia celów dekarbonizacji.
2. Istnieje znacząca luka podażowa w zakresie produkcji wodoru RFNBO, co wskazuje na konieczność intensyfikacji inwestycji w infrastrukturę, obejmującą zarówno produkcję krajową, jak i import, aby zaspokoić rosnące potrzeby rynkowe.
3. Współpraca między sektorem publicznym a prywatnym jest kluczowa dla rozwoju efektywnej infrastruktury transportowej i produkcyjnej wodoru, co może przyczynić się do realizacji celów wyznaczonych na lata 2030-2035, a także do zwiększenia konkurencyjności regionu.
4. Wprowadzenie technologii współprzetwarzania wodoru w istniejących rafineriach może stanowić najbardziej opłacalny sposób na osiągnięcie celów dyrektywy RED III w transporcie, co podkreśla potrzebę innowacji w tradycyjnych procesach przemysłowych.
5. Rozwój technologii pojazdów elektrycznych może ograniczyć skalę wykorzystania wodoru w ogniwach paliwowych w transporcie, co wymaga przemyślenia strategii dotyczących inwestycji w infrastrukturę stacji tankowania wodoru oraz dostosowania do zmieniających się trendów rynkowych.
6. W kontekście globalnych trendów dekarbonizacji, odnawialny wodór staje się kluczowym elementem strategii energetycznych, co stwarza nowe możliwości dla Polski i krajów bałtyckich w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz współpracy międzynarodowej w obszarze energii.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Rozwój infrastruktury rurociągowej: Należy zainwestować w rozwój i modernizację infrastruktury rurociągowej, aby umożliwić efektywny transport wodoru. Inicjatywy takie jak EHB powinny być wspierane przez rząd oraz sektor prywatny, co pozwoli na zaspokojenie rosnącego zapotrzebowania na wodór w Europie.
2. Wspieranie technologii odnawialnych: Rekomenduje się zwiększenie wsparcia dla badań i rozwoju technologii produkcji odnawialnego wodoru, w tym elektrolizy i krakingu amoniaku. Wspieranie innowacji w tych obszarach może przyczynić się do obniżenia kosztów produkcji oraz zwiększenia efektywności energetycznej.
3. Zwiększenie współpracy międzynarodowej: Należy promować współpracę międzynarodową w zakresie dostaw wodoru, szczególnie z krajami, które dysponują odpowiednimi zasobami i technologiami. Umożliwi to Polsce i krajom bałtyckim dostęp do tańszego i bardziej zrównoważonego wodoru, co jest kluczowe dla realizacji celów dekarbonizacji.
4. Edukacja i świadomość społeczna: Ważne jest, aby prowadzić kampanie edukacyjne dotyczące korzyści płynących z wykorzystania wodoru jako źródła energii. Zwiększenie świadomości społecznej na temat wodoru i jego zastosowań może przyczynić się do większej akceptacji i wsparcia dla projektów związanych z jego produkcją i wykorzystaniem.
5. Zrównoważony rozwój polityki energetycznej: Rekomenduje się, aby polityka energetyczna Polski uwzględniała długoterminowe cele związane z wodorem, w tym integrację odnawialnych źródeł energii z systemem energetycznym. Opracowanie strategii, która łączy różne źródła energii, może przyczynić się do stabilności i bezpieczeństwa energetycznego kraju.
6. Monitorowanie i ocena rynku wodoru: Należy ustanowić system monitorowania i oceny rynku wodoru, aby na bieżąco analizować zmiany w popycie i podaży. Regularne raporty i analizy mogą pomóc w identyfikacji potencjalnych luk oraz w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących inwestycji i rozwoju sektora wodoru.