Kierunek Polska – rekomendacje dla polskiej polityki migracyjnej. Ułatwienia w prowadzeniu działalności gospodarczej przez cudzoziemców spoza UE.
Autor: Forum Obywatelskiego Rozwoju
Data publikacji: 31/07/2024
Tematyka: Administracja publiczna | Gospodarka i rynek pracy | Polityka | Polityka społeczna | Samorząd terytorialny
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia wyzwania związane z zatrudnianiem cudzoziemców w Polsce, zwracając uwagę na nieprzejrzystość przepisów prawnych oraz problemy w komunikacji z urzędami. Wiele województw, w tym mazowieckie, zlikwidowało stanowiska informacyjne, co prowadzi do opóźnień w odpowiedziach na zapytania cudzoziemców. Urzędnicy często udzielają nieprecyzyjnych informacji, a brak znajomości języków obcych wśród pracowników urzędów utrudnia procesy administracyjne.
W ostatnich latach zauważono również niepokojącą praktykę wydawania wezwań do uzupełnienia dokumentacji bez wcześniejszej analizy sytuacji cudzoziemców, co prowadzi do niepotrzebnych komplikacji. Proponowane zmiany obejmują rozszerzenie grupy cudzoziemców uprawnionych do rejestracji jako poszukujących pracy oraz umożliwienie dostępu do kursów języka polskiego, co sprzyja integracji migrantów.
Dodatkowo, dokument podkreśla potrzebę uproszczenia przepisów dotyczących migracji poprzez ich konsolidację w jednej, zrozumiałej ustawie. Wskazuje również na konieczność uznawania różnych form potwierdzenia znajomości języka polskiego w kontekście ubiegania się o status rezydenta długoterminowego UE. Całość ma na celu poprawę sytuacji cudzoziemców na polskim rynku pracy oraz ułatwienie ich integracji w społeczeństwie.
Wnioski
Wnioski
1. Wyzwania w implementacji przepisów prawnych: W praktyce, mimo istnienia regulacji dotyczących zatrudnienia cudzoziemców, kluczowym problemem pozostaje ich implementacja przez administrację publiczną. Cudzoziemcy często napotykają trudności związane z nieefektywnym działaniem urzędów, co prowadzi do frustracji i zniechęcenia w procesie legalizacji pobytu i pracy.
2. Potrzeba cyfryzacji i usprawnienia procesów: Chociaż cyfryzacja usług administracyjnych przyczyniła się do przyspieszenia składania wniosków, nadal istnieje potrzeba dalszego usprawnienia procesów obsługi cudzoziemców. Niewystarczające przygotowanie instytucji do obsługi rosnącej liczby wniosków wskazuje na konieczność zwiększenia zasobów ludzkich oraz technologicznych w tym zakresie.
3. Wymóg apostille jako bariera: Wymóg posiadania apostylowanych dokumentów, takich jak świadectwa maturalne, stanowi istotną przeszkodę dla cudzoziemców, szczególnie z krajów, które nie przystąpiły do konwencji haskiej. Należy rozważyć możliwość wprowadzenia alternatywnych rozwiązań, które mogłyby uprościć proces legalizacji dokumentów.
4. Brak komunikacji i wsparcia dla cudzoziemców: Zlikwidowanie stanowisk informacyjnych w urzędach oraz opóźnienia w odpowiedziach na zapytania cudzoziemców wskazują na niedostateczną komunikację ze strony administracji. Wprowadzenie lepszych kanałów komunikacji oraz szkolenie pracowników w zakresie obsługi cudzoziemców mogłoby znacząco poprawić sytuację.
5. Problemy z dokumentacją i decyzjami administracyjnymi: Częste przypadki zagubienia dokumentacji oraz wydawanie wezwań do uzupełnienia dokumentów bez wcześniejszej analizy sytuacji cudzoziemców prowadzą do nieuzasadnionych decyzji negatywnych. Wymaga to pilnej rewizji procedur administracyjnych, aby zapewnić sprawiedliwe i rzetelne rozpatrywanie spraw.
6. Zwiększenie transparentności procesów administracyjnych: W celu poprawy zaufania cudzoziemców do systemu, konieczne jest zwiększenie transparentności procesów administracyjnych. Upublicznienie statystyk dotyczących liczby wniosków oraz ich statusu mogłoby przyczynić się do lepszego zrozumienia procedur oraz oczekiwań ze strony cudzoziemców.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Uspójnienie przepisów migracyjnych: Należy zintegrować istniejące regulacje dotyczące zatrudniania cudzoziemców w jedną, spójną ustawę – Prawo migracyjne. Taki krok pozwoli na uproszczenie procedur oraz zwiększenie przejrzystości przepisów, co ułatwi ich stosowanie przez zainteresowane strony.
2. Usprawnienie procesów wydawania zezwoleń: Warto zreformować procedury związane z wydawaniem zezwoleń na pracę i zamieszkanie, aby były bardziej efektywne i mniej czasochłonne. Wprowadzenie elektronicznych systemów aplikacyjnych oraz skrócenie terminów rozpatrywania wniosków przyczyni się do poprawy sytuacji cudzoziemców na rynku pracy.
3. Rozszerzenie procedury oświadczeniowej: Proponuje się rozszerzenie procedury oświadczeniowej na obywateli innych krajów, co umożliwi łatwiejszy dostęp do rynku pracy dla szerszej grupy cudzoziemców. Wybór krajów powinien być oparty na analizie lokalnych potrzeb rynku pracy oraz obecności diaspor w Polsce.
4. Liberalizacja dostępu do zawodów regulowanych: Należy rozważyć liberalizację przepisów dotyczących dostępu cudzoziemców do zawodów regulowanych. Umożliwi to większej liczbie migrantów podejmowanie pracy w zawodach, które są deficytowe na polskim rynku, co z kolei przyczyni się do zaspokojenia potrzeb pracodawców.
5. Szkolenie pracowników instytucji publicznych: W celu poprawy obsługi cudzoziemców, konieczne jest przeprowadzenie szkoleń dla pracowników instytucji zajmujących się migracją i zatrudnieniem. Szkolenia powinny obejmować aspekty kulturowe oraz językowe, co pozwoli na lepsze zrozumienie potrzeb migrantów i efektywniejszą pomoc w ich integracji.
6. Monitorowanie sytuacji cudzoziemców na rynku pracy: Zaleca się wprowadzenie systematycznego monitorowania sytuacji cudzoziemców na polskim rynku pracy. Regularne zbieranie i analizowanie danych dotyczących zatrudnienia migrantów pozwoli na lepsze dostosowanie polityki migracyjnej do zmieniających się potrzeb rynku oraz na identyfikację obszarów wymagających interwencji.