20 LAT POLSKI W UNII EUROPEJSKIEJ. REKOMENDACJE NA PRZYSZŁOŚĆ.
Autor: Instytut Sobieskiego
Data publikacji: 16/05/2024
Tematyka: Polityka | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport „20 LAT POLSKI W UNII EUROPEJSKIEJ – REKOMENDACJE NA PRZYSZŁOŚĆ” opracowany przez Instytut Sobieskiego analizuje dwie dekady polskiego członkostwa w Unii Europejskiej, wskazując na kluczowe osiągnięcia oraz wyzwania. Dokument podkreśla, że Polska jest niedostatecznie reprezentowana w unijnej administracji, co może podważać legitymizację UE. Wskazano na potrzebę wyrównania tej dysproporcji, postulując osiągnięcie kwoty narodowej wynoszącej 8,2% urzędników z Polski.
W kontekście edukacji, raport zaleca wprowadzenie modelu nauczania blokowego, który umożliwi intensywniejsze zgłębianie tematów w krótszym czasie, co sprzyja lepszemu zrozumieniu materiału. Podkreślono również znaczenie angażowania różnorodnych interesariuszy w procesy decyzyjne oraz realizację ambitnych misji, takich jak osiągnięcie neutralności węglowej w miastach do 2030 roku.
Dodatkowo, raport zwraca uwagę na konieczność wielojęzyczności w rekrutacji do instytucji unijnych, co może wpłynąć na sprawiedliwość procesu. Wskazano na potrzebę elastyczności i proaktywnego zarządzania w organizacjach publicznych, aby skutecznie wdrażać innowacyjne rozwiązania. Dokument stanowi cenny wkład w dyskusję na temat przyszłości Polski w UE, oferując konkretne rekomendacje dla dalszego rozwoju.
Wnioski
Wnioski
1. Niedostosowanie systemu grantowego: Polska nie zdołała dostosować swojego systemu grantów i kształcenia kadr naukowych do standardów europejskich, co skutkuje niskim poziomem uczestnictwa w projektach finansowanych przez programy Horyzont 2020 i Horyzont Europa. Wymaga to pilnych reform, aby zwiększyć konkurencyjność polskiej nauki na arenie międzynarodowej.
2. Brak spójności z misjami UE: Istnieje istotna niezgodność między krajowym systemem finansowania badań a nowym modelem unijnym, który koncentruje się na misjach społecznych. Polska nauka nie jest wystarczająco skorelowana z celami unijnymi, co prowadzi do utraty potencjalnych funduszy na badania i innowacje.
3. Potrzeba reform w edukacji: W celu poprawy jakości kształcenia i badań, konieczne jest wprowadzenie elastycznego modelu nauczania, takiego jak nauczanie blokowe. Taki model mógłby sprzyjać lepszemu wykorzystaniu zasobów akademickich oraz zwiększeniu efektywności dydaktycznej.
4. Wzmacnianie relacji z instytucjami UE: Rekomenduje się systematyczne identyfikowanie i promowanie polskich obywateli zatrudnionych w instytucjach unijnych, co może przyczynić się do lepszego przepływu informacji oraz budowania silniejszych relacji z unijnymi urzędnikami. Regularne spotkania z przedstawicielami polskiego rządu mogą wspierać te działania.
5. Zwiększenie inwestycji w kadry dyplomatyczne: Aby skutecznie wspierać polskich obywateli w instytucjach UE, konieczne jest zwiększenie nakładów finansowych na zatrudnianie polskich dyplomatów w Stałym Przedstawicielstwie Polski przy UE. Wzmocnienie działu personalnego jest kluczowe dla efektywnego wsparcia kariery Polaków w instytucjach unijnych.
6. Promowanie innowacyjności w badaniach: W celu zwiększenia liczby i jakości wniosków o granty, polscy naukowcy powinni być zachęcani do podejmowania bardziej ryzykownych i innowacyjnych badań. Organizowanie wewnętrznych konkursów grantowych, które wspierają takie projekty, może przyczynić się do osiągnięcia przełomowych wyników naukowych.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Decentralizacja integracji europejskiej: Polskie władze powinny promować zdecentralizowaną wizję integracji europejskiej, która umożliwi większą autonomię narodowym demokracjom. Warto zainicjować dialog z innymi państwami członkowskimi w celu wypracowania wspólnych rozwiązań, które będą respektować lokalne specyfiki i potrzeby.
2. Inwestycje w przemysł obronny: Należy podjąć działania na rzecz zwiększenia inwestycji w polski przemysł zbrojeniowy, aby dostosować go do aktualnych wyzwań geopolitycznych. Kluczowe będzie stworzenie kompleksowego programu inwestycyjnego, który zintegrowałby różne aspekty działalności przemysłu obronnego, w tym badania i rozwój oraz produkcję.
3. Reforma systemu grantowego w nauce: Polska powinna dostosować swój system grantów do standardów europejskich, aby zwiększyć konkurencyjność polskich naukowców na arenie międzynarodowej. Wskazane jest wprowadzenie spójnych mechanizmów dystrybucji środków, które będą korelować z unijnymi misjami badawczymi, co przyczyni się do lepszego wykorzystania funduszy unijnych.
4. Wzmocnienie współpracy z instytucjami UE: Należy zintensyfikować współpracę między polskimi instytucjami a przedstawicielami Komisji Europejskiej. Warto zorganizować więcej sesji informacyjnych oraz działań promocyjnych, które zachęcą obywateli do angażowania się w instytucje unijne, co przyczyni się do lepszego reprezentowania polskich interesów w UE.
5. Edukacja i rozwój kadr naukowych: W celu podniesienia jakości kształcenia w Polsce, rekomenduje się wprowadzenie reform w zakresie modelu nauczania oraz organizacji pracy na uczelniach. Proponowane zmiany obejmują wprowadzenie nauczania blokowego oraz rozdzielenie etatów na naukowe i dydaktyczne, co pozwoli na lepsze wykorzystanie potencjału kadry akademickiej.
6. Promowanie zielonej transformacji: Polska powinna aktywnie uczestniczyć w europejskiej transformacji ekologicznej, inwestując w technologie przyjazne środowisku oraz wspierając innowacyjne rozwiązania w zakresie zrównoważonego rozwoju. Kluczowe będzie stworzenie strategii, która zintegrowałaby działania na rzecz ochrony środowiska z polityką gospodarczą, co przyczyni się do długofalowego rozwoju kraju.