Katolickie organizacje charytatywne – raport z badań katolickich organizacji charytatywnych oraz przyparafialnej aktywności charytatywnej
Data publikacji: 2021
Tematyka: Statystyki
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportuStreszczenie
Streszczenie
Raport dotyczący katolickich organizacji charytatywnych w Polsce przedstawia wyniki badania przeprowadzonego w 2020 roku, które miało na celu ocenę działalności tych organizacji oraz ich reakcji na wyzwania związane z pandemią COVID-19. Badanie objęło 278 organizacji, w tym diecezje oraz zakony męskie i żeńskie. Wskazano, że 83,1% z nich zostało objętych ewidencją, co świadczy o wysokim poziomie pokrycia.
Pandemia miała znaczący wpływ na funkcjonowanie organizacji charytatywnych. Wiele z nich zmagało się z ograniczeniami w pracy z wolontariuszami, co prowadziło do spadku liczby beneficjentów. Z drugiej strony, niektóre organizacje odnotowały wzrost zapotrzebowania na pomoc, związany z rosnącymi potrzebami społecznymi w sytuacjach kryzysowych. Problemy psychologiczne beneficjentów, takie jak lęk i apatia, również stały się istotnym zagadnieniem.
Raport podkreśla trudności w dotarciu do wszystkich organizacji, co wpłynęło na charakter wyników, które mają charakter szacunkowy. Ostatecznie, dokument dostarcza cennych informacji na temat stanu i wyzwań, przed którymi stoją katolickie organizacje charytatywne w Polsce, a także ich roli w społeczeństwie.
Wnioski
Wnioski
1. Badanie potwierdza, że organizacje katolickie tworzą największą po publicznych podmiotach sieć pomocową w Polsce.
2. W 11 tysiącach parafii katolickich w Polsce działa ponad 65,5 tys. organizacji przyparafialnych. W ciągu ostatnich trzech dekad liczba tych organizacji wyraźnie wzrastała.
3. Blisko 52% z wszystkich takich wspólnot, prowadzi działania charytatywne.
4. Poza sferą duchową, najczęściej wspólnoty angażują się w pomoc związaną z organizacją czasu wolnego i wypoczynku (57% wspólnot), jak również: udzielają pomocy materialnej (32%), żywieniowej (25%) oraz finansowej (23%).
5. Mimo iż, znaczna część wspólnot nie zgłaszała poważnych problemów, to jednak większość z nich boryka się z trudnościami, w
tym najczęściej z niedoborem osób, które mogłyby się zaangażować w pracę wspólnoty, wielokrotnie był wskazywany problem demograficzny, związany z zachwianiem zastępowania starszych członków, przez osoby młode.