Si vis pacem, para bellum. Transformacja Wojska Polskiego w obliczu przyszłych zagrożeń.
Autor: Fundacja Pułaskiego
Data publikacji: 15/11/2024
Tematyka: Bezpieczeństwo i obronność | Polityka
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia kluczowe wyzwania i potrzeby związane z bezpieczeństwem Polski w kontekście zmieniającej się sytuacji geopolitycznej, szczególnie po rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Analizuje transformację Sił Zbrojnych RP, podkreślając znaczenie modernizacji technicznej oraz zwiększenia liczebności wojsk. Wskazuje na konieczność sformowania dodatkowych dywizji oraz rozwijania systemów obrony powietrznej i przeciwrakietowej.
W raporcie uwzględniono również rolę polskiego przemysłu obronnego w realizacji innowacyjnych programów, które mogą wspierać zarówno Wojsko Polskie, jak i rynki eksportowe. Zwraca uwagę na znaczenie obrony cywilnej, która, mimo że często pomijana, powinna stać się priorytetem w obliczu aktualnych zagrożeń.
Dokument podkreśla również potrzebę systemowego podejścia do zakupów uzbrojenia oraz długoterminowej eksploatacji sprzętu, co jest kluczowe dla efektywności działań wojskowych. W kontekście obrony infrastruktury krytycznej, raport wskazuje na jej istotne znaczenie dla bezpieczeństwa narodowego i gospodarki. Wnioski z analizy mają na celu stymulowanie dalszej dyskusji wśród decydentów oraz ekspertów na temat przyszłości Sił Zbrojnych RP.
Wnioski
Wnioski
1. Kluczowym wyzwaniem dla Polski w perspektywie 2035 roku jest konieczność dostosowania zdolności obronnych do zmieniającego się środowiska bezpieczeństwa, w tym do zagrożeń wynikających z agresywnych działań Rosji oraz dynamicznych zmian w strategiach NATO. Wymaga to nie tylko modernizacji sprzętu, ale także przemyślanej strategii obronnej, która uwzględnia współpracę z sojusznikami.
2. Istotnym elementem skutecznej obrony narodowej jest rozwój i standaryzacja systemów logistycznych, które zapewnią sprawny dostęp do niezbędnych zasobów, takich jak paliwo, części zamienne i amunicja. Efektywność logistyki ma kluczowe znaczenie dla operacyjności Sił Zbrojnych, zwłaszcza w kontekście długotrwałych konfliktów.
3. Wzmacnianie zdolności przeciwpancernych, w tym produkcja krajowych systemów, takich jak niszczyciel czołgów Ottokar-Brzoza oraz integracja nowoczesnych pocisków przeciwpancernych, jest niezbędne dla zwiększenia efektywności obrony lądowej. Polska powinna dążyć do samodzielności w zakresie produkcji uzbrojenia, co wpłynie na bezpieczeństwo narodowe.
4. W obliczu rosnących zagrożeń w cyberprzestrzeni, konieczne jest zainwestowanie w rozwój zdolności obronnych w tym obszarze. Obejmuje to zarówno zabezpieczenie infrastruktury krytycznej, jak i szkolenie personelu w zakresie cyberbezpieczeństwa, co jest kluczowe dla ochrony systemów informacyjnych i komunikacyjnych.
5. W kontekście obrony cywilnej, należy podkreślić znaczenie systemowego podejścia do przygotowań na wypadek kryzysów. Wzmacnianie zdolności obrony cywilnej powinno być traktowane jako priorytet, zwłaszcza w świetle doświadczeń z konfliktu na Ukrainie, gdzie ochrona ludności cywilnej i infrastruktury okazała się kluczowa.
6. Współpraca z instytucjami badawczymi oraz think tankami jest niezbędna dla ciągłego monitorowania i analizy zagrożeń oraz efektywności podejmowanych działań. Włączenie ekspertów z różnych dziedzin do procesu decyzyjnego może przyczynić się do lepszego zrozumienia problemów oraz wypracowania innowacyjnych rozwiązań w zakresie obronności.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Należy zapewnić długoterminowy rozwój zdolności obronnych Polski poprzez konsekwentne wdrażanie przyjętych programów modernizacji technicznej, co wymaga współpracy politycznej oraz stabilności w podejmowaniu decyzji obronnych.
2. W celu zwiększenia efektywności działań obronnych, konieczne jest zainwestowanie w rozwój i standaryzację sprzętu wojskowego, co pozwoli na uproszczenie łańcuchów dostaw oraz redukcję kosztów eksploatacji.
3. W obliczu aktualnych zagrożeń, należy zintensyfikować działania na rzecz poprawy logistyki wojskowej, w tym zapewnienia dostępu do paliwa, części zamiennych oraz amunicji, co jest kluczowe dla utrzymania operacyjności Sił Zbrojnych.
4. Warto zainwestować w rozwój systemów obrony cywilnej, które powinny być traktowane jako priorytet, zwłaszcza w kontekście doświadczeń z konfliktu na Ukrainie, aby zwiększyć odporność społeczeństwa na potencjalne zagrożenia.
5. Należy przeprowadzić szczegółowe analizy dotyczące roli Marynarki Wojennej w kontekście bezpieczeństwa energetycznego Polski, z uwagi na zależność kraju od importu surowców drogą morską oraz potrzebę ochrony szlaków komunikacyjnych.
6. W celu wzmocnienia zdolności obronnych, konieczne jest sformułowanie strategii dotyczącej budowy i modernizacji systemu fortyfikacji przygranicznych, co powinno być integralną częścią planowania obronnego w perspektywie lat 2030-2035.