Równe traktowanie w podmiotach prowadzących kształcenie doktorantów – problemy i wyzwania
Data publikacji: 24/03/2025
Tematyka: Edukacja i Nauka | Polityka społeczna | Prawo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument przedstawia rekomendacje Krajowej Reprezentacji Doktorantów dotyczące przeciwdziałania dyskryminacji w środowisku akademickim. Wskazuje na potrzebę powołania Rzecznika Akademickiego w instytucjach kształcących doktorantów, który będzie odpowiedzialny za zapewnienie równego traktowania oraz reagowanie na przypadki dyskryminacji. Promocja równości powinna być integralną częścią strategii uczelni, co przyczyni się do zwiększenia świadomości na temat problemów związanych z nierównym traktowaniem.
Dokument podkreśla również znaczenie badań ankietowych, które identyfikują trudności, z jakimi borykają się doktorantki i doktoranci, w tym problemy z komunikacją w języku angielskim oraz nierówności w dostępie do wsparcia i stypendiów. Wskazuje na konieczność przetłumaczenia stron internetowych szkół doktorskich na język angielski oraz prowadzenia dwujęzycznej komunikacji, aby zapewnić dostępność informacji dla zagranicznych doktorantów.
Rekomendacje obejmują także promowanie równego traktowania w mediach społecznościowych oraz uwzględnienie w programach kształcenia informacji o zajęciach prowadzonych w języku angielskim. Celem tych działań jest stworzenie bardziej sprawiedliwego i wspierającego środowiska akademickiego dla wszystkich doktorantów, niezależnie od ich pochodzenia.
Wnioski
Wnioski
1. W badaniach przeprowadzonych wśród polskich doktorantów ujawniono znaczący problem nierównego traktowania, z którego 33% respondentów doświadczyło przynajmniej raz przejawów dyskryminacji, głównie ze względu na płeć. To wskazuje na potrzebę wdrożenia skutecznych polityk równości płci w instytucjach akademickich.
2. W przypadku doktorantów zagranicznych, 13% respondentów również zgłosiło doświadczenia nierównego traktowania, co podkreśla konieczność zapewnienia lepszej dostępności językowej oraz wsparcia dla osób nieposługujących się językiem polskim. Wprowadzenie dwujęzycznej komunikacji oraz tłumaczeń materiałów edukacyjnych może znacząco poprawić sytuację tych doktorantów.
3. Wiele programów kształcenia w szkołach doktorskich nie precyzuje, które zajęcia prowadzone są w języku angielskim, co wprowadza zamieszanie wśród kandydatów. Przejrzystość w zakresie języka wykładowego jest kluczowa dla zapewnienia równego dostępu do edukacji dla wszystkich doktorantów.
4. Respondenci wskazali na problemy związane z nadmiernym obciążeniem administracyjnym, które często spoczywa na doktorantach, co może prowadzić do wypalenia zawodowego. Instytucje powinny rozważyć wprowadzenie bardziej zrównoważonego podziału obowiązków oraz wsparcia w zakresie zarządzania czasem.
5. W środowisku akademickim występują również niestosowne uwagi dotyczące wyglądu i orientacji seksualnej doktorantów, co wskazuje na potrzebę szkoleń z zakresu równości i różnorodności dla pracowników akademickich. Edukacja w tym zakresie może przyczynić się do stworzenia bardziej przyjaznego i inkluzywnego środowiska.
6. Wskazanie na brak wsparcia administracyjnego w języku angielskim dla doktorantów zagranicznych podkreśla potrzebę wprowadzenia systemów wsparcia, które umożliwią im lepsze zrozumienie procedur oraz dostęp do niezbędnych informacji. To działanie jest kluczowe dla integracji międzynarodowych doktorantów w polskim systemie akademickim.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie Rzecznika Akademickiego lub Rzecznika Praw Doktoranta w każdej instytucji prowadzącej kształcenie doktorantów, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i reagowanie na przypadki dyskryminacji oraz nierównego traktowania, a także udzielanie wsparcia osobom dotkniętym tymi problemami.
2. Zapewnienie pełnej dostępności językowej w komunikacji elektronicznej, w tym na stronach internetowych szkół doktorskich, poprzez tłumaczenie wszystkich istotnych informacji na język angielski. Umożliwi to zagranicznym doktorantom i kandydatom zapoznanie się z pełnym zakresem dostępnych zasobów i ofert.
3. Opracowanie przejrzystych programów kształcenia, które jasno określają, które zajęcia są prowadzone w języku angielskim. Taki krok pozwoli kandydatom na lepsze zrozumienie oferty edukacyjnej i dostosowanie swoich oczekiwań do rzeczywistych warunków kształcenia.
4. Promowanie równego traktowania oraz przeciwdziałania dyskryminacji w mediach społecznościowych instytucji akademickich. Działania te powinny obejmować kampanie informacyjne, które zwiększą świadomość na temat problemów związanych z nierównym traktowaniem oraz dostępnych ścieżek wsparcia.
5. Wprowadzenie szkoleń dla kadry akademickiej dotyczących różnorodności kulturowej oraz równego traktowania, aby zwiększyć ich wrażliwość na problemy, z jakimi borykają się doktoranci, szczególnie ci z zagranicy. Szkolenia te powinny obejmować aspekty komunikacji międzykulturowej oraz techniki wsparcia dla studentów niepolskojęzycznych.
6. Umożliwienie doktorantom udziału w procesie tworzenia polityk i procedur dotyczących kształcenia, co pozwoli na lepsze uwzględnienie ich potrzeb i oczekiwań. Regularne konsultacje z przedstawicielami doktorantów mogą przyczynić się do bardziej sprawiedliwego i inkluzywnego środowiska akademickiego.