Religijny kapitał społeczny w Polsce – struktura, funkcje i uwarunkowania
Data publikacji: 01/2024
Tematyka: Polityka społeczna
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport „Religijny kapitał społeczny w Polsce – struktura, funkcje i uwarunkowania” stanowi wszechstronną analizę społecznego wymiaru religijności w Polsce na początku XXI wieku. Praca skupia się na badaniu religijnego kapitału społecznego, rozumianego jako sieć relacji i zasobów powstających w wyniku uczestnictwa w praktykach religijnych, organizacjach kościelnych oraz codziennych relacjach międzyludzkich powiązanych z Kościołem katolickim.
Autorzy podkreślają rolę zhierarchizowanej struktury administracyjnej Kościoła, jej wpływ na lokalne społeczności oraz znaczenie dekanatów, parafii i diecezji jako podstawowych ogniw przyczyniających się do tworzenia więzi społecznych. Raport przedstawia korelacje pomiędzy korzystaniem z mediów, narzędzi komunikacji oraz zaangażowaniem religijnym w kontekście kapitału społecznego. Wskazuje na ambiwalentny charakter Internetu i mediów społecznościowych dla rozwoju więzi społecznych w wymiarze religijnym.
Dokument uwzględnia również wymiar psychologiczny i socjologiczny kapitału społecznego, dostarczając kompleksowego obrazu roli religii w integracji społecznej. Analiza opiera się na licznych badaniach socjologicznych oraz literaturze przedmiotu odwołującej się do klasycznych i współczesnych teorii społeczeństwa i religii.
Wnioski
Wnioski
1. Religijny kapitał społeczny jest znaczącym czynnikiem budującym spójność lokalnych społeczności, szczególnie w strukturach parafialnych i dekanalnych.
2. Hierarchiczna struktura administracyjna Kościoła katolickiego umożliwia efektywny przepływ informacji i organizację życia
wspólnotowego na poziomie lokalnym.
3. Korzystanie z tradycyjnych mediów oraz telefonu komórkowego przyczynia się pozytywnie do rozwoju kapitału społecznego, przeciwnie do mediów społecznościowych, które wykazują negatywny wpływ na więzi społeczne w wymiarze religijnym.
4. Negatywne oceny medialnego obrazu Kościoła prowadzą do wzmożonego zaangażowania w życie parafialne i poczucia odpowiedzialności za wspólnotę religijną.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wzmocnienie roli parafii i dekanatów jako centrów integracji społecznej poprzez rozwijanie komunikacji i aktywności obywatelskiej na poziomie lokalnym.
2. Promowanie świadomego i krytycznego korzystania z mediów, szczególnie internetu i portali społecznościowych, w celu maksymalizacji pozytywnych efektów dla kapitału społecznego.
3. Prowadzenie edukacji medialnej i duchowej, która pomoże zmniejszyć negatywne percepcje Kościoła w mediach, co może zmobilizować zaangażowanie parafian bez wzmacniania tendencyjnych narracji.
4. Rozwój badań wielowymiarowych nad kapitałem społecznym z uwzględnieniem kontekstu religijnego i technologicznego, aby lepiej zrozumieć wpływ współczesnych narzędzi komunikacji.