Raport z wyników Powszechnego Spisu Rolnego 2020.
Data publikacji: 02/2025
Tematyka: Rolnictwo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia wdrażanie ekoschematów w Polsce w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) na lata 2023-2027. Zidentyfikowano istotne słabości w realizacji tych praktyk, w tym zróżnicowaną skłonność rolników do ich przyjmowania, co jest szczególnie widoczne w regionach o gorszej strukturze obszarowej i słabszym rozwoju rolnictwa. W pierwszym roku funkcjonowania WPR jedynie jedna trzecia gospodarstw złożyła wnioski o wsparcie w zakresie ekoschematów, co wskazuje na potrzebę lepszej edukacji i dostosowanych kampanii informacyjnych.
Dokument podkreśla znaczenie zrównoważonego rozwoju rolnictwa w kontekście Europejskiego Zielonego Ładu, który ma na celu osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 roku. Wskazano na konieczność promowania gospodarstw z produkcją zwierzęcą oraz poprawy praktyk związanych z nawożeniem, co jest kluczowe dla zachowania żyzności gleby. Wzrost liczby gospodarstw o powierzchni co najmniej 10 ha oraz spadek mniejszych jednostek wskazuje na zmiany w strukturze rolnictwa, które mogą wpływać na przyszłe praktyki ekoschematów. Dokument kończy się rekomendacjami dotyczącymi dalszego wsparcia i edukacji rolników, aby zwiększyć ich zaangażowanie w ekoschematy i przyczynić się do zrównoważonego rozwoju sektora.
Wnioski
Wnioski
1. Wprowadzenie ekoschematów w ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) 2023-2027 stwarza nowe możliwości dla polskich rolników, jednak ich skuteczność zależy od odpowiedniego dostosowania kryteriów dostępu, które powinny uwzględniać specyfikę gospodarstw o różnej wielkości. W szczególności, mniejsze gospodarstwa powinny być zachęcane do uczestnictwa w bardziej zróżnicowanych praktykach, co może przyczynić się do zwiększenia ich konkurencyjności i zrównoważonego rozwoju.
2. Istnieje potrzeba intensyfikacji działań edukacyjnych i promocyjnych dotyczących ekoschematów, aby zwiększyć świadomość rolników na temat korzyści płynących z ich wdrażania. Wiele gospodarstw boryka się z brakiem wiedzy na temat dostępnych praktyk, co ogranicza ich skłonność do przystąpienia do programów wsparcia.
3. Analiza danych wskazuje na znaczące różnice w aktywności gospodarstw w zakresie realizacji ekoschematów w różnych regionach Polski. Gminy z południa kraju charakteryzują się wyższym udziałem gospodarstw stosujących jedynie jedną praktykę, co może sugerować potrzebę dostosowania strategii wsparcia do lokalnych warunków i potrzeb.
4. Wprowadzenie wymogu łączenia co najmniej dwóch praktyk w gospodarstwie jako kryterium dostępu do ekoschematów może przyczynić się do zwiększenia ich efektywności. Obecnie blisko 50% gospodarstw wybiera jedynie jedną praktykę, co ogranicza potencjalne korzyści ekologiczne i ekonomiczne.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie programów edukacyjnych dla rolników, które będą koncentrować się na korzyściach płynących z wdrażania ekoschematów oraz na praktycznych aspektach ich realizacji. Szkolenia powinny obejmować zarówno teoretyczne podstawy, jak i praktyczne przykłady, aby zwiększyć pewność rolników w stosowaniu nowych praktyk.
2. Zachęcanie do integracji różnych praktyk w gospodarstwach rolnych poprzez wprowadzenie wymogu łączenia co najmniej dwóch ekoschematów jako kryterium dostępu do wsparcia finansowego. Taki krok może przyczynić się do zwiększenia efektywności ekologicznej i ekonomicznej gospodarstw.
3. Promowanie zrównoważonego rozwoju gospodarstw poprzez preferowanie tych z produkcją zwierzęcą w ramach ekoschematów. Wsparcie dla takich gospodarstw może przyczynić się do poprawy jakości gleby oraz zwiększenia bioróżnorodności.
4. Wzmocnienie systemu monitorowania i oceny skuteczności wdrażania ekoschematów, aby umożliwić bieżące dostosowywanie programów do zmieniających się warunków i potrzeb rolników. Regularne analizy powinny uwzględniać zarówno aspekty środowiskowe, jak i ekonomiczne.