Raport o sytuacji cudzoziemców w Polsce w kontekście detencji i ochrony międzynarodowej.
Autor:
Data publikacji: 01/2024
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia problemy związane z systemem uchodźczym w Polsce, szczególnie w kontekście detencji cudzoziemców. W 2021 roku nastąpił gwałtowny wzrost liczby osób ubiegających się o ochronę międzynarodową, co spowodowało przeciążenie ośrodków strzeżonych. W wyniku tego zjawiska rodziny były często rozdzielane i umieszczane w różnych placówkach, co naruszało zasady zapewnienia jedności rodzin zgodnie z dyrektywami unijnymi.
W dokumencie podkreślono również trudności w dostępie do pomocy medycznej i psychologicznej, szczególnie dla osób posługujących się rzadkimi językami, co wpływało na jakość postępowań uchodźczych. Wzrost liczby aplikantów z krajów takich jak Afganistan i Irak, a także brak odpowiednich tłumaczy, przyczyniły się do wydłużenia czasu rozpatrywania wniosków.
Dodatkowo, zmiany w składzie pracowników Departamentu Postępowań Uchodźczych UDSC oraz ich niedostateczne przygotowanie do obsługi cudzoziemców wpłynęły negatywnie na efektywność procedur. W rezultacie, wiele decyzji wydawanych przez organy uchodźcze było szablonowych, co prowadziło do błędnych klasyfikacji aplikantów, w tym uznawania ich za migrantów ekonomicznych. Dokument wskazuje na potrzebę reform w systemie, aby poprawić sytuację osób ubiegających się o ochronę.
Wnioski
Wnioski
1. Wprowadzenie rotacyjnego trybu pracy w Ośrodku w Wędrzynie, mające na celu obsługę cudzoziemców, doprowadziło do chaosu administracyjnego, w którym zarówno cudzoziemcy, jak i funkcjonariusze nie byli w stanie skutecznie załatwiać spraw związanych z detencją, co negatywnie wpłynęło na jakość obsługi i dostęp do pomocy prawnej.
2. Istniejące problemy z dostępem do służby zdrowia oraz brak tłumaczy dla języków rzadkich, takich jak kurdyjski, arabski czy farsi/dari, znacząco ograniczają możliwości uzyskania pomocy psychologicznej i medycznej przez cudzoziemców, co może prowadzić do pogorszenia ich stanu zdrowia psychicznego i fizycznego.
3. Wzrost liczby cudzoziemców ubiegających się o ochronę międzynarodową, szczególnie z krajów takich jak Afganistan i Irak, wskazuje na potrzebę dostosowania procedur oraz zasobów administracyjnych do zmieniającego się profilu aplikantów, aby zapewnić sprawniejsze rozpatrywanie wniosków.
4. Problemy systemowe w Departamencie Postępowań Uchodźczych UDSC, takie jak niedobór wykwalifikowanych pracowników oraz trudności w zapewnieniu tłumaczy, prowadzą do opóźnień w procedurach uchodźczych, co z kolei wpływa na wydawanie decyzji, które mogą być nieadekwatne do rzeczywistych potrzeb aplikantów.
5. Izolacja cudzoziemców w strzeżonych ośrodkach, w tym oddzielanie rodzin, rodzi poważne konsekwencje społeczne i psychologiczne, co podkreśla konieczność wprowadzenia alternatywnych środków wolnościowych oraz lepszej organizacji systemu detencji, aby zminimalizować negatywne skutki dla osób wrażliwych.
6. Wzrost liczby administracyjnych detencji cudzoziemców w 2021 roku, w porównaniu do lat poprzednich, wskazuje na potrzebę reformy polityki migracyjnej, aby zapewnić humanitarne traktowanie osób ubiegających się o ochronę oraz skuteczne procedury, które nie będą prowadzić do nadużyć i naruszeń praw człowieka.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Zwiększenie liczby tłumaczy: Należy zainwestować w pozyskanie większej liczby wykwalifikowanych tłumaczy, szczególnie w językach rzadkich, aby zapewnić dokładne i zrozumiałe tłumaczenie podczas przesłuchań cudzoziemców. Współpraca z organizacjami pozarządowymi oraz instytucjami edukacyjnymi może pomóc w znalezieniu odpowiednich kandydatów.
2. Poprawa warunków detencji: Władze powinny podjąć działania mające na celu poprawę standardów życia w strzeżonych ośrodkach dla cudzoziemców, w tym zapewnienie dostępu do odpowiednich warunków mieszkaniowych, opieki zdrowotnej oraz wsparcia psychologicznego, aby zminimalizować negatywne skutki izolacji.
3. Szkolenie personelu: Należy wprowadzić regularne programy szkoleniowe dla pracowników ośrodków detencyjnych, aby zwiększyć ich kompetencje w zakresie obsługi cudzoziemców, w tym znajomości procedur prawnych oraz umiejętności interpersonalnych, co przyczyni się do lepszego zrozumienia potrzeb osób zatrzymanych.
4. Usprawnienie procedur rozpatrywania wniosków: Władze powinny zreformować procedury związane z rozpatrywaniem wniosków o ochronę międzynarodową, aby skrócić czas oczekiwania na decyzje. Wprowadzenie systemów informatycznych oraz zwiększenie liczby pracowników zajmujących się tymi sprawami może przyczynić się do efektywniejszego zarządzania procesem.
5. Zwiększenie dostępu do pomocy prawnej: Należy zapewnić cudzoziemcom łatwiejszy dostęp do pomocy prawnej, w tym poprzez współpracę z organizacjami pozarządowymi, które mogą oferować wsparcie w zakresie przygotowywania dokumentacji oraz reprezentacji przed organami administracyjnymi.
6. Monitorowanie i ocena systemu detencji: Wprowadzenie systematycznego monitorowania warunków detencji oraz procedur związanych z zatrzymywaniem cudzoziemców jest kluczowe. Regularne audyty oraz raporty powinny być publikowane, aby zapewnić przejrzystość i odpowiedzialność w działaniach instytucji odpowiedzialnych za detencję.