Przeciwdziałanie przemocy domowej.
Autor: Najwyższa Izba Kontroli
Data publikacji: 03/04/2025
Tematyka: Administracja publiczna | Polityka społeczna | Prawo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument przedstawia wyniki kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej. Zawiera on ocenę ogólną, syntezę wyników oraz wnioski dotyczące skuteczności programów i procedur. Wskazuje na niewystarczającą liczbę ośrodków wsparcia, co utrudnia realizację międzynarodowych zobowiązań Polski w zakresie ochrony ofiar przemocy. Oferta programów korekcyjno-edukacyjnych jest ograniczona, zaledwie 30% powiatów organizuje takie działania, a uczestnictwo sprawców w programach jest niskie.
Wyniki kontroli ujawniają także problemy w realizacji procedury „Niebieskie Karty”, w tym opóźnienia w wyznaczaniu terminów posiedzeń grup roboczych oraz brak dokumentacji działań podejmowanych przez pracowników socjalnych. Respondenci ankiety wskazali na niewystarczające działania Policji w przypadkach przemocy domowej, co podkreśla potrzebę poprawy efektywności interwencji.
Dokument podkreśla konieczność wzmocnienia systemu wsparcia dla ofiar przemocy oraz lepszego monitorowania i oceny skuteczności programów przeciwdziałania przemocy domowej. Wnioski te mają na celu poprawę sytuacji osób doświadczających przemocy oraz zwiększenie efektywności działań instytucji odpowiedzialnych za ich ochronę.
Wnioski
Wnioski
1. Nierzetelność danych i informacji dotyczących realizacji Krajowych Programów przeciwdziałania przemocy domowej wpływa negatywnie na możliwość przeprowadzenia rzetelnej analizy zjawiska przemocy w rodzinie, co utrudnia skuteczne planowanie działań interwencyjnych oraz alokację zasobów.
2. Wiele jednostek samorządu terytorialnego nie opracowało programów przeciwdziałania przemocy domowej w terminach umożliwiających ich efektywną realizację, co wskazuje na brak odpowiedniego zarządzania i koordynacji działań w tym obszarze.
3. Istnieje istotna potrzeba wprowadzenia systematycznego monitorowania i ewaluacji programów przeciwdziałania przemocy domowej, aby zapewnić ich skuteczność oraz umożliwić wprowadzenie niezbędnych korekt w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości.
4. Wiele programów zawiera jedynie ogólne ustalenia, co ogranicza ich praktyczne zastosowanie i efektywność. Konieczne jest zatem opracowanie bardziej szczegółowych i konkretnych planów działania, które będą uwzględniały lokalne potrzeby i specyfikę.
5. Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród osób doświadczających przemocy domowej wskazują na niezadowolenie z działań podejmowanych przez Policję, co podkreśla potrzebę poprawy jakości interwencji oraz szkolenia funkcjonariuszy w zakresie skutecznego reagowania na przypadki przemocy.
6. Wprowadzenie programów korekcyjno-edukacyjnych oraz psychologiczno-terapeutycznych dla sprawców przemocy jest kluczowe dla zapobiegania dalszym incydentom, jednak ich niewielka liczba oraz brak odpowiednich zasobów wskazują na konieczność zwiększenia inwestycji w te obszary.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Należy przeprowadzić szczegółową analizę potrzeb i oczekiwań lokalnych społeczności w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej, aby programy i działania były dostosowane do rzeczywistych problemów i wyzwań, z jakimi borykają się poszczególne jednostki samorządowe.
2. Wprowadzenie obowiązku monitorowania i ewaluacji programów przeciwdziałania przemocy domowej, w tym określenie wskaźników realizacji zadań, które umożliwią rzetelną ocenę efektywności podejmowanych działań oraz ich wpływu na sytuację osób dotkniętych przemocą.
3. Zwiększenie współpracy między różnymi szczeblami administracji publicznej, w tym pomiędzy samorządami gminnymi, powiatowymi i wojewódzkimi, w celu zapewnienia spójności i koordynacji działań w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej oraz eliminacji równoległych systemów, które mogą prowadzić do nieefektywności.
4. Opracowanie i wdrożenie ramowych programów psychologiczno-terapeutycznych dla osób stosujących przemoc domową, które będą uwzględniały różnorodne potrzeby i konteksty, a także będą podlegały formalnej kontroli i ocenie przez odpowiednie instytucje.
5. Zwiększenie dostępności i promocji lokalnych telefonów zaufania oraz innych form wsparcia dla osób dotkniętych przemocą, aby zapewnić im łatwy dostęp do informacji i pomocy w sytuacjach kryzysowych.
6. Szkolenie funkcjonariuszy Policji oraz pracowników instytucji zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy domowej w zakresie skutecznych metod interwencji oraz procedur, takich jak „Niebieska Karta”, aby poprawić jakość działań podejmowanych w sytuacjach zgłoszeń o przemocy.