Poradnik przygotowania Powiatowego Planu Energii i Klimatu
Autor: Instytut na rzecz ekorozwoju
Data publikacji: 10/2024
Tematyka: Administracja publiczna | Ochrona środowiska | Samorząd terytorialny
Link źródłowy: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Przewodnik dotyczący Powiatowych Planów Klimatyczno-Energetycznych w Małopolsce ma na celu wsparcie lokalnych doradców w opracowywaniu strategii zrównoważonego rozwoju. Dokument łączy wiedzę na temat celów klimatycznych na poziomie międzynarodowym, krajowym i regionalnym, proponując tematyczne podejście do planowania. Kluczowe obszary analizy obejmują produkcję i dystrybucję energii, budownictwo, transport, gospodarkę, rolnictwo oraz zarządzanie lasami i gruntami.
W kontekście zmian klimatycznych, przewodnik podkreśla znaczenie informowania mieszkańców o podejmowanych działaniach oraz budowania zaufania poprzez cykliczne wydarzenia edukacyjne. Wskazuje również na konieczność minimalizowania oporu społecznego wobec wprowadzanych zmian, proponując działania osłonowe i kompensacyjne dla osób dotkniętych nowymi regulacjami.
Cele szczegółowe, takie jak zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii oraz redukcja emisji gazów cieplarnianych, są kluczowe dla osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku. Przewodnik stanowi kompleksowe narzędzie, które ma na celu ułatwienie samorządom realizacji polityki klimatycznej oraz adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych.
Wnioski
Wnioski
1. W celu skutecznej analizy wrażliwości i zdolności adaptacyjnej miast, kluczowe jest wykorzystanie różnorodnych źródeł danych, takich jak statystyka publiczna, informacje od lokalnych organizacji oraz analizy satelitarne. Tylko kompleksowe podejście pozwoli na dokładne zrozumienie lokalnych uwarunkowań i zagrożeń.
2. Wprowadzenie obowiązkowych prognoz oddziaływania na środowisko dla projektów związanych z odnawialnymi źródłami energii oraz efektywnością energetyczną jest niezbędne, aby zminimalizować potencjalne negatywne skutki dla przyrody i zdrowia ludzi, mimo że te działania są generalnie uznawane za przyjazne środowisku.
3. Badania świadomości ekologicznej i klimatycznej wśród mieszkańców powinny być regularnie przeprowadzane, aby zidentyfikować luki w wiedzy oraz określić gotowość społeczności do akceptacji proponowanych rozwiązań. Takie badania mogą dostarczyć cennych informacji do formułowania lokalnych polityk i strategii.
4. Efektywność energetyczna budynków publicznych powinna być systematycznie analizowana, a wyniki tych analiz powinny być wykorzystywane do podejmowania decyzji inwestycyjnych. Właściwe zarządzanie umowami na zakup energii może znacząco wpłynąć na obniżenie kosztów operacyjnych.
5. Inwentaryzacja emisji gazów cieplarnianych jest kluczowym narzędziem w procesie podejmowania decyzji dotyczących ograniczania emisji w najbardziej emisyjnych sektorach. Samorządy powinny koncentrować swoje działania na współpracy z lokalnymi interesariuszami, aby skutecznie wdrażać polityki proekologiczne.
6. Wprowadzenie kompleksowych badań ruchu, które łączą pomiar napełnienia pojazdów z ankietami podróżnymi, może dostarczyć dokładnych danych na temat mobilności mieszkańców. Takie informacje są niezbędne do planowania zrównoważonego transportu i poprawy jakości życia w miastach.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie systematycznych konsultacji społecznych w procesie opracowywania Powiatowego Planu Energii i Klimatu, aby zapewnić aktywne uczestnictwo mieszkańców oraz uwzględnienie ich opinii i potrzeb w planowanych działaniach.
2. Opracowanie i wdrożenie kampanii edukacyjnych dotyczących korzyści płynących z transformacji energetycznej, które będą skierowane do różnych grup społecznych, aby zwiększyć ich akceptację i zaangażowanie w nowe rozwiązania, takie jak klastry energii czy spółdzielnie energetyczne.
3. Zainicjowanie działań mających na celu wsparcie lokalnej przedsiębiorczości poprzez tworzenie programów dotacyjnych i doradczych, które umożliwią firmom adaptację do nowych regulacji związanych z ochroną środowiska oraz efektywnością energetyczną.
4. Przeprowadzenie analizy wpływu realizacji planu na rynek pracy, zdrowie publiczne oraz ubóstwo energetyczne, aby zidentyfikować potencjalne zagrożenia i opracować odpowiednie działania osłonowe dla najbardziej narażonych grup społecznych.
5. Wdrożenie rozwiązań z zakresu partycypacji społecznej, takich jak panele obywatelskie czy narady obywatelskie, w celu uzyskania informacji zwrotnej od mieszkańców na temat proponowanych działań oraz ich oczekiwań dotyczących polityki energetycznej.
6. Ustanowienie stałego mechanizmu monitorowania i oceny efektywności wdrażanych działań w zakresie ochrony klimatu, co pozwoli na bieżąco dostosowywać strategie do zmieniających się warunków oraz potrzeb lokalnej społeczności.