close

Raport

W tematyce: Sprawy zagraniczne

Pomoc rozwojowa i przyczyny migracji: ryzykowna droga do niepewnych rozwiązań

Data publikacji: 12/2021

Tematyka: Sprawy zagraniczne

Link źródłowy: kliknij tutaj

Informacja prasowa: kliknij tutaj

Skopiuj link do raportu
Pobierz raport w PDF
icon

Streszczenie

icon

Streszczenie

Raport przygotowany przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych i Norweski Instytut Spraw Międzynarodowych przedstawia kompleksowe podejście do złożonych i wielowymiarowych związków między rozwojem a migracjami. Raport skupia się na analizie przyczyn migracji, zarządzaniu pomocą i migracją w praktyce. Autorzy raportu zwracają uwagę na potrzebę większego skupienia pomocy rozwojowej na wzmocnieniu uporządkowanej, bezpiecznej i regularnej migracji oraz wykorzystywania pomocy w celu przeciwdziałania niezamierzonym konsekwencjom zwiększonej kontroli migracji. Raport zawiera również uwagi końcowe i rekomendacje dotyczące przyszłych działań politycznych w zakresie zarządzania migracją i rozwojem.

icon

Wnioski

icon

Wnioski

  1. UE stara się wpływać na politykę migracyjną państw pochodzenia migrantów i tranzytowych w celu zmniejszenia liczby przyjazdów do Europy.
  2. Udzielana pomoc była zbyt mała, aby rozwiązać ekonomiczne źródła migracji i poprawić sytuację makroekonomiczną w krótkim okresie – stosunkowo niewielki wzrost finansowania nie mógł przeciwdziałać motywacji zarobkowej migracji.
  3. Europejski kryzys zarządzania uchodźcami przyczynił się do dwóch kolejnych problemów: europejskiego, dotyczącego zdolności UE do reagowania, oraz rzeczywistego kryzysu uchodźczego rozgrywającego się głównie poza Europą.
  4. Ścisłe powiązania pomocy z interesami migracyjnymi wypaczają samą ideę współpracy rozwojowej i mogą ograniczać dostępne środki służące realizacji tradycyjnych celów pomocy rozwojowej.

icon

Główne rekomendacje

icon

Główne rekomendacje

  1. Warto współpracować z krajami partnerskimi w celu opracowania reakcji na przedłużające się kryzysy związane z uchodźcami, łącząc pomoc humanitarną i rozwojową z krajowymi strategiami planowania i rozwoju.
  2. Państwa powinny zwiększyć swoje zaangażowanie w pomoc rozwojową, szczególnie w obszarach, które mają wpływ na migrację, takie jak edukacja, szkolenia, rozwój infrastruktury i sektora prywatnego.
  3. W celu ograniczenia nielegalnej migracji, konieczne jest zwiększenie dostępności legalnych ścieżek migracyjnych takich jak programy relokacji uchodźców i programy migracji tymczasowej.
  4. Należy kontynuować i w razie potrzeby zwiększać pomoc humanitarną odpowiadającą na istniejące kryzysy, z dodatkowym naciskiem na „niewidzialnych uchodźców”, aby złagodzić ryzyko migracyjne na wczesnych etapach.

Skopiowano!

Przejdź do treści