Polska ekspertyza wschodnia
Autor: Instytut Spraw Publicznych
Data publikacji: 01/2024
Tematyka: Sprawy zagraniczne
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport „Polska ekspertyza wschodnia” stanowi kompleksową analizę polskich kompetencji oraz podejścia do kwestii Wschodu w kontekście historycznym, społecznym i politycznym, ze szczególnym uwzględnieniem wojny na Ukrainie oraz jej skutków dla regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy podkreślają znaczenie doświadczeń Polski w analizie stosunków rosyjsko-ukraińsko-polskich, konsekwencje migracji oraz wpływ mniejszości narodowych na kulturę i politykę społeczną.
Dokument wskazuje konieczność zmiany retoryki w kontaktach międzynarodowych oraz budowy empatii między partnerami zachodnimi a krajami regionu. Raport uwzględnia także rolę polskich think tanków, mediów i sektora pozarządowego, które zbierają i analizują wiedzę o Wschodzie, rozwijając debatę międzynarodową i wspierając politykę zagraniczną.
Wskazuje na potrzebę wzmocnienia instrumentów dyplomatycznych i komunikacyjnych, zwłaszcza w kluczowych ośrodkach w Brukseli, Berlinie i Waszyngtonie. Ponadto omawia ważne inicjatywy w zakresie migracji oraz edukacji, a także kompleksowe wsparcie dla uchodźców z Ukrainy w Polsce. Całość stanowi wartościowe źródło dla decydentów, ekspertów i badaczy wschodniologii [T1–T10].
Wnioski
Wnioski
1. Polska posiada unikalne i trwałe kompetencje w zakresie analizy kwestii wschodnich, wynikające z bliskości historycznej, kulturowej i językowej.
2. W wyniku wojny na Ukrainie wzrosło zapotrzebowanie na wiedzę ekspercką dotyczącą regionu, co stwarza szansę rozwoju polskiej ekspertyzy.
3. Zarówno w Polsce, jak i na Zachodzie, istnieje niedosyt komunikacji opartej na empatii i zrozumieniu specyfiki regionu, co utrudnia przekazywanie polskich stanowisk.
4. Polska ekspertyza wschodnia wykazuje wysoki poziom spójności i współpracy między środowiskami eksperckimi, dziennikarskimi i społecznymi.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Należy kontynuować i wzmacniać badania interdyscyplinarne, łączące historię, socjologię i politykę z analizą bieżących wydarzeń w regionie.
2. Istotne jest rozwijanie instytucjonalnych platform wymiany wiedzy oraz wzmacnianie współpracy między polskimi i zagranicznymi ekspertami, organizacjami pozarządowymi i mediami.
3. Proponuje się zwiększenie finansowania i kadrowego wsparcia dla placówek polskich think tanków oraz instytutów w strategicznych ośrodkach europejskich i światowych.
4. Rekomenduje się zmianę języka komunikacji w dyskursie międzynarodowym na mniej emocjonalny i bardziej oparty na argumentach, przy jednoczesnym oczekiwaniu empatii ze strony partnerów.