Plan Społeczno-Klimatyczny – jak wspierać obywateli i obywatelki w transformacji?
Autor: Forum Energii
Data publikacji: 30/01/2025
Tematyka: Administracja publiczna | Bezpieczeństwo i obronność | Energetyka | Gospodarka i rynek pracy | Infrastruktura | Ochrona środowiska | Polityka | Polityka społeczna
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Wielka Brytania podjęła działania mające na celu poprawę jakości projektów termomodernizacyjnych w odpowiedzi na problemy związane z niską jakością efektów publicznych programów wsparcia oraz brakiem zaufania do wykonawców. W 2015 roku rząd zlecił niezależną ewaluację, której wyniki opublikowano w raporcie „Each Home Counts” w 2016 roku. Dokument ten stał się podstawą do wprowadzenia spójnego systemu zarządzania jakością, mającego na celu ochronę konsumentów i podniesienie standardów w sektorze budownictwa energetycznego.
W Polsce, z kolei, istnieją wyzwania związane z administracją dodatków osłonowych, co prowadzi do paraliżu w pracy samorządów. W kontekście termomodernizacji kluczowe jest nie tylko zwiększenie liczby realizowanych działań, ale także ocena ich jakości i efektywności. Wiele raportów wskazuje na niższe niż zakładano oszczędności energii, co podkreśla potrzebę rzetelnych audytów energetycznych oraz dostępu do narzędzi prognozujących koszty ogrzewania.
Transformacja energetyczna ma istotny wpływ na codzienne życie obywateli, a ich wsparcie w tym procesie jest kluczowe. Plan Społeczno-Klimatyczny stwarza szansę na reformy, które mogą zabezpieczyć interesy osób z mniejszymi zasobami, zwłaszcza tych zamieszkujących obszary peryferyjne.
Wnioski
Wnioski
1. Istnieje potrzeba zmiany podejścia do oceny efektywności programów termomodernizacji, które powinny być mierzone nie tylko ilością zrealizowanych działań, ale także ich jakością oraz rzeczywistymi efektami środowiskowymi i ekonomicznymi. Wskazuje to na konieczność wprowadzenia systematycznego monitoringu i ewaluacji, aby zidentyfikować i skorygować nieprawidłowości.
2. Wysoka liczba gospodarstw domowych, które nie skorzystały z dostępnych form wsparcia, takich jak dodatki osłonowe czy bon energetyczny, sugeruje istnienie barier w dostępie do informacji oraz złożoności procedur aplikacyjnych. Rekomenduje się uproszczenie tych procesów oraz zwiększenie działań informacyjnych, aby zachęcić więcej osób do korzystania z przysługujących im świadczeń.
3. W kontekście ubóstwa energetycznego, szczególną uwagę należy zwrócić na grupy wrażliwe, takie jak seniorzy, którzy często zamieszkują w nieefektywnych energetycznie domach. Dla tej grupy termomodernizacja może być niewystarczającym rozwiązaniem, co wskazuje na potrzebę rozwijania alternatywnych form mieszkalnictwa, takich jak mieszkania gminne.
4. Wprowadzenie profesjonalnych audytów energetycznych oraz wsparcia w procesie przygotowania do termomodernizacji może znacząco wpłynąć na decyzje inwestycyjne gospodarstw domowych. Dostęp do rzetelnych informacji oraz technicznego wsparcia jest kluczowy dla podejmowania świadomych wyborów przez mniej doświadczonych inwestorów.
5. Wysokie koszty administracyjne związane z obsługą programów wsparcia, które obciążają samorządy, mogą prowadzić do paraliżu ich działalności. Niezbędne jest zatem uproszczenie procedur oraz zwiększenie efektywności zarządzania, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie systemu wsparcia.
6. Wprowadzenie narzędzi, takich jak kalkulatory prognozowanych kosztów ogrzewania, może wspierać zarówno inwestorów, jak i doradców energetycznych w wyborze optymalnych rozwiązań. Niezależne i rzetelne źródła informacji są kluczowe dla budowania zaufania do dostępnych technologii oraz ich efektywności.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie kompleksowego systemu doradztwa energetycznego, który będzie dostępny dla wszystkich obywateli, w tym osób zagrożonych ubóstwem energetycznym. Należy stworzyć punkty kompleksowej obsługi mieszkańca, które będą oferować wsparcie w zakresie termomodernizacji oraz dostępu do nowoczesnych technologii, takich jak panele słoneczne i pompy ciepła.
2. Zwiększenie nacisku na jakość realizacji projektów termomodernizacyjnych poprzez wprowadzenie systemu monitorowania efektów. Regularna analiza danych dotyczących zużycia energii w zmodernizowanych budynkach pozwoli na ocenę skuteczności działań oraz identyfikację ewentualnych nieprawidłowości, co przyczyni się do poprawy standardów w sektorze budownictwa energetycznego.
3. Opracowanie i wdrożenie programów szkoleniowych dla użytkowników nowo zainstalowanych urządzeń, takich jak pompy ciepła czy panele fotowoltaiczne. Szkolenia powinny obejmować zasady efektywnego zarządzania energią w domu, co pozwoli na maksymalne wykorzystanie potencjału zainwestowanych technologii.
4. Stworzenie interdyscyplinarnych zespołów doradczych na poziomie gminnym, które będą łączyć kompetencje techniczne z umiejętnościami pracy z osobami doświadczającymi wykluczenia społecznego. Takie zespoły powinny współpracować z Ośrodkami Pomocy Społecznej, aby skuteczniej przeciwdziałać ubóstwu energetycznemu.
5. Wprowadzenie niezależnych audytów energetycznych jako standardu w procesie przygotowania do termomodernizacji. Audyty powinny być przeprowadzane przez zewnętrznych ekspertów, co zapewni rzetelność i obiektywność w ocenie potrzeb budynku oraz w doborze odpowiednich rozwiązań.
6. Rozwój narzędzi do prognozowania kosztów ogrzewania, które będą dostępne dla inwestorów i doradców energetycznych. Kalkulatory kosztów powinny być opracowane przez instytucje publiczne, aby zapewnić bezstronność i rzetelność prognoz, co ułatwi podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych.