Opryski z powietrza w polskich lasach. Analiza prawna.
Autor: Client Earth
Data publikacji: 15/04/2024
Tematyka: Ochrona środowiska | Prawo | Rolnictwo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument analizuje kwestie związane z opryskami z powietrza w polskich lasach, koncentrując się na przepisach prawnych oraz ich implementacji. W Unii Europejskiej istnieje generalny zakaz stosowania takich oprysków, jednak w polskim prawodawstwie, na mocy ustawy o środkach ochrony roślin z 2013 roku, dopuszcza się ich użycie w sytuacjach, gdy nie ma możliwości zastosowania sprzętu naziemnego lub gdy użycie sprzętu agrolotniczego stwarza mniejsze zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska.
Wnioski o zatwierdzenie planów zabiegów agrolotniczych są często podobne, co budzi wątpliwości co do ich rzetelności. Wiele planów nie uwzględnia specyfiki lokalizacji, czasu zabiegu ani wpływu na obszary chronione, takie jak Natura 2000. Wskazano na potrzebę wprowadzenia jasnych kryteriów uzasadniających konieczność stosowania oprysków z powietrza oraz na konieczność szkolenia pracowników odpowiednich instytucji.
Dokument podkreśla również znaczenie współpracy między instytucjami odpowiedzialnymi za ochronę roślin i środowiska, aby zapewnić skuteczną weryfikację planów zabiegów oraz minimalizować negatywny wpływ na zdrowie ludzi i ekosystemy. Wprowadzenie tych zmian ma na celu poprawę bezpieczeństwa i ochrony środowiska w kontekście stosowania pestycydów.
Wnioski
Wnioski
1. Zwiększenie transparentności w procesie zatwierdzania planów zabiegów agrolotniczych: W dokumentach zauważono, że jednostki WIORiN nie weryfikują rzetelnie informacji zawartych w wnioskach dotyczących zabiegów agrolotniczych. Należy wprowadzić obowiązek dokładnej analizy przedstawionych danych, aby zapewnić, że decyzje o zatwierdzeniu planów są oparte na solidnych podstawach i uwzględniają potencjalny wpływ na środowisko.
2. Ochrona obszarów Natura 2000: Istnieje pilna potrzeba uwzględnienia w planach zabiegów agrolotniczych informacji o obszarach chronionych, w tym Natura 2000. Właściwe organy powinny przeprowadzać szczegółowe oceny wpływu planowanych oprysków na te obszary, aby zminimalizować ryzyko negatywnego oddziaływania na chronione ekosystemy.
3. Edukacja i szkolenie pracowników WIORiN: W celu poprawy jakości ocen i decyzji dotyczących zabiegów agrolotniczych, konieczne jest zorganizowanie szkoleń dla pracowników WIORiN. Szkolenia powinny obejmować zarówno przepisy prawne, jak i najlepsze praktyki w zakresie ochrony środowiska, co pozwoli na lepsze zrozumienie ich obowiązków i odpowiedzialności.
4. Współpraca między instytucjami: Zacieśnienie współpracy pomiędzy Państwową Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa a Generalną Dyrekcją Ochrony Środowiska jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zabiegami agrolotniczymi. Usprawnienie wymiany danych i informacji pomiędzy tymi instytucjami może przyczynić się do lepszej ochrony środowiska i skuteczniejszego monitorowania wpływu zabiegów na ekosystemy.
5. Ocena kumulatywnego wpływu oprysków: W dokumentach podkreślono konieczność rozważenia kumulatywnego oddziaływania oprysków z powietrza z innymi przedsięwzięciami. Właściwe organy powinny wprowadzić procedury oceny, które uwzględniają nie tylko pojedyncze zabiegi, ale także ich skumulowany wpływ na środowisko, co pozwoli na lepsze zarządzanie ryzykiem.
6. Przegląd przepisów dotyczących oprysków z powietrza: Z uwagi na potencjalne zagrożenia dla zdrowia ludzi i środowiska związane z opryskami z powietrza, konieczne jest przeprowadzenie przeglądu obowiązujących przepisów. Wprowadzenie bardziej restrykcyjnych regulacji oraz promowanie alternatywnych metod ochrony roślin może przyczynić się do zmniejszenia negatywnego wpływu na zdrowie publiczne i ekosystemy.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wzmocnienie procedur oceny wpływu na środowisko: Zaleca się, aby organy odpowiedzialne za zatwierdzanie planów oprysków z powietrza wprowadziły bardziej szczegółowe procedury oceny oddziaływania na środowisko. Powinny one uwzględniać specyfikę lokalizacji, czas przeprowadzenia zabiegów oraz potencjalne alternatywne metody ochrony roślin, takie jak biologiczne metody zwalczania szkodników.
2. Zwiększenie transparentności w procesie zatwierdzania planów: Rekomenduje się, aby wnioski o zatwierdzenie planów oprysków były publicznie dostępne, a ich uzasadnienia były bardziej szczegółowe. Powinny zawierać dane naukowe dotyczące wpływu na środowisko oraz wyjaśnienia dotyczące wyboru metody agrolotniczej w kontekście braku możliwości zastosowania sprzętu naziemnego.
3. Edukacja i szkolenia dla użytkowników profesjonalnych: Należy zainwestować w programy edukacyjne i szkoleniowe dla profesjonalnych użytkowników pestycydów, aby zwiększyć ich świadomość na temat potencjalnych zagrożeń związanych z opryskami z powietrza oraz promować najlepsze praktyki w zakresie ochrony środowiska.
4. Monitorowanie skutków stosowania oprysków: Rekomenduje się wprowadzenie systematycznego monitorowania skutków stosowania oprysków z powietrza na obszarach objętych zabiegami. Powinno to obejmować zarówno ocenę wpływu na zdrowie ludzi, jak i na lokalne ekosystemy, w tym obszary Natura 2000.
5. Współpraca z lokalnymi społecznościami: Należy zainicjować dialog z lokalnymi społecznościami oraz organizacjami ekologicznymi w celu uzyskania ich opinii i uwag na temat planowanych zabiegów agrolotniczych. Włączenie społeczności w proces decyzyjny może przyczynić się do lepszego zrozumienia lokalnych potrzeb i obaw.
6. Promowanie badań naukowych: Rekomenduje się wspieranie badań naukowych dotyczących wpływu oprysków z powietrza na zdrowie ludzi i środowisko. Wyniki tych badań powinny być wykorzystywane do aktualizacji przepisów oraz do opracowywania nowych, bardziej zrównoważonych metod ochrony roślin.