Odporność i Solidarność. Ukraińskie społeczeństwo wobec wojny.
Autor: Fundacja Batorego
Data publikacji: 27/03/2025
Tematyka: Bezpieczeństwo i obronność | Polityka | Polityka społeczna | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument przedstawia różnorodne działania ukraińskich artystów, aktywistów i organizacji w odpowiedzi na rosyjską agresję oraz w kontekście budowania ukraińskiej tożsamości kulturowej. W obliczu inwazji, powstała inicjatywa „Trybunał dla Putina”, mająca na celu dokumentowanie przestępstw wojennych, zebrano już 80 tysięcy epizodów. Ukraińscy twórcy kultury angażują się w edukację międzynarodowej publiczności, wyjaśniając, dlaczego opór wobec okupacji jest postrzegany jako kluczowy dla przetrwania narodu. Wzrost zainteresowania ukraińską literaturą i sztuką, mimo trudności logistycznych, objawia się w licznych nowych księgarniach oraz wydarzeniach literackich, takich jak Książkowy Arsenał, który przyciąga tysiące odwiedzających. Współpraca z lokalnymi społecznościami, w tym z listonoszami, ma na celu dotarcie do mieszkańców obszarów wiejskich z informacjami i wsparciem. Dokument podkreśla również znaczenie kultury jako narzędzia w walce z dezinformacją oraz instrumentalizacją bólu przez agresora. W obliczu wojny, ukraińska kultura staje się nie tylko nośnikiem tożsamości, ale także platformą do wyrażania oporu i solidarności. Wspólne wysiłki artystów, naukowców i dyplomatów przynoszą pozytywne efekty, mimo trudności związanych z konfliktem.
Wnioski
Wnioski
1. Inicjatywa „Trybunał dla Putina” stanowi kluczowy krok w dokumentowaniu zbrodni wojennych popełnionych przez Rosję, gromadząc dane o 80 tysiącach epizodów, co podkreśla potrzebę systematycznego podejścia do rejestracji i analizy przestępstw wojennych w kontekście międzynarodowym.
2. Współpraca między krajowymi a międzynarodowymi organami ścigania oraz wymiaru sprawiedliwości jest niezbędna do skutecznego ścigania sprawców zbrodni wojennych, co wymaga wzmocnienia krajowego systemu prawnego poprzez integrację z międzynarodowymi standardami.
3. Dokumentowanie zbrodni wojennych nie tylko ma na celu pociągnięcie sprawców do odpowiedzialności, ale również stanowi formę wsparcia dla ofiar, umożliwiając im dostęp do sprawiedliwości i uznanie ich cierpienia w kontekście międzynarodowym.
4. Wzrost świadomości społecznej w Ukrainie dotyczący dezinformacji i wojny informacyjnej wskazuje na potrzebę dalszej edukacji medialnej, co może przyczynić się do lepszego zrozumienia i krytycznej analizy przekazów medialnych w obliczu propagandy.
5. Zmiany w metodologii monitorowania mediów, w tym telewizji, odzwierciedlają adaptację do nowej rzeczywistości informacyjnej, gdzie tradycyjne standardy dziennikarskie muszą być dostosowane do kontekstu wojennego i propagandowego.
6. Wyzwania związane z ogromną liczbą postępowań karnych dotyczących zbrodni wojennych w Ukrainie podkreślają konieczność opracowania efektywnych strategii zarządzania tymi sprawami, aby zapewnić sprawiedliwość i odpowiedzialność w obliczu ograniczonych zasobów prawnych.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie systematycznych programów edukacyjnych dotyczących umiejętności korzystania z mediów, skierowanych szczególnie do osób starszych oraz mieszkańców obszarów wiejskich. Programy te powinny obejmować szkolenia z zakresu rozpoznawania dezinformacji oraz krytycznego myślenia w kontekście treści medialnych.
2. Zwiększenie współpracy między instytucjami zajmującymi się monitorowaniem mediów a organizacjami pozarządowymi, aby wspólnie opracować i wdrożyć standardy jakości dla mediów. Taka współpraca powinna obejmować tworzenie mapy rekomendowanych źródeł informacji, co pomoże obywatelom w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących konsumpcji treści.
3. Promowanie kultury krytycznego dialogu w społeczeństwie ukraińskim, w tym unikanie nadmiernego radykalizmu w dyskusjach na temat Rosji. Ważne jest, aby podkreślać znaczenie osobistych kontaktów z Rosjanami, którzy wspierają Ukrainę, jednocześnie unikając sytuacji, które mogą sugerować możliwość pojednania bez wcześniejszego rozliczenia się z przeszłością.
4. Opracowanie i wdrożenie strategii komunikacyjnej, która będzie jasno i spokojnie wyjaśniać konieczność ograniczenia upowszechniania niektórych elementów kultury rosyjskiej w kontekście wojny. Należy podkreślić, że takie działania mają na celu ochronę przed instrumentalizacją kultury przez reżim putinowski, a nie całkowite odrzucenie rosyjskiej kultury.
5. Zwiększenie świadomości społecznej na temat zagrożeń związanych z wykorzystaniem sztucznej inteligencji w dezinformacji. Należy prowadzić kampanie informacyjne, które edukują obywateli na temat możliwości manipulacji treściami oraz sposobów, w jakie mogą się przed tym bronić.
6. Udoskonalenie metodologii monitorowania mediów, aby lepiej dostosować ją do zmieniającego się kontekstu informacyjnego, zwłaszcza w obliczu wojny. Należy regularnie aktualizować kryteria oceny treści medialnych, aby zapewnić ich zgodność z aktualnymi standardami dziennikarskimi oraz potrzebami społeczeństwa.