Niewydolność serca w Polsce – Realia, koszty, sugestie poprawy sytuacji
Data publikacji: 10/2023
Tematyka: Zdrowie
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport „Niewydolność serca w Polsce 2014-2021” wskazuje, że około 2,5% polskiej populacji cierpi na niewydolność serca, z czego co najmniej 50% stanowią pacjenci z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF). W 2020 roku zainicjowano badanie „Niewydolność serca w Polsce – Realia, koszty, sugestie poprawy sytuacji”, które ma na celu przedstawienie epidemiologii oraz problemów związanych z dostępnością terapii. W Polsce populacja pacjentów z HFpEF nie została dotychczas dokładnie opisana, co jest wynikiem ograniczeń w kodowaniu świadczeń i klasyfikacji ICD-10. Obecnie trwa badanie HF-POL, które jest jedynym polskim projektem dedykowanym pacjentom z niewydolnością serca z frakcją wyrzutową powyżej 40%. Badanie to ma na celu lepsze zrozumienie charakterystyki polskiej populacji oraz ich ścieżki w systemie opieki zdrowotnej. Eksperci zwracają uwagę na trudności diagnostyczne związane z HFpEF oraz potrzebę współpracy z lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej. Niewydolność serca pozostaje główną przyczyną zgonów w Polsce, a prognozy dla pacjentów są niepokojące, zaledwie 40% chorych przeżywa pięć lat od diagnozy. W raporcie podkreślono konieczność wprowadzenia skutecznych terapii oraz poprawy organizacji opieki, aby zmniejszyć negatywne skutki tej choroby.
Wnioski
Wnioski
1. Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF) stanowi istotny problem zdrowotny, który dotyka znaczną część populacji, w tym osoby starsze, często z wieloma chorobami współistniejącymi, co utrudnia postawienie właściwej diagnozy i wdrożenie skutecznego leczenia.
2. W Polsce istnieje wyraźny niedobór danych epidemiologicznych dotyczących pacjentów z niewydolnością serca, co jest wynikiem ograniczeń w kodowaniu świadczeń oraz klasyfikacji rozpoznań ICD-10. Konieczne jest przeprowadzenie badań, które pozwolą lepiej zrozumieć charakterystykę tej grupy pacjentów oraz ich potrzeby zdrowotne.
3. Wprowadzenie nowoczesnych terapii do schematów leczenia pacjentów z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową oraz HFpEF jest kluczowe dla poprawy jakości życia chorych oraz zmniejszenia częstości hospitalizacji, co może przynieść korzyści zarówno pacjentom, jak i systemowi ochrony zdrowia.
4. Współpraca między specjalistami kardiologii a lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej jest niezbędna do skutecznego identyfikowania pacjentów z niewydolnością serca, co pozwoli na wcześniejsze wdrożenie odpowiednich interwencji terapeutycznych i poprawi rokowania.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Zwiększenie dostępności do skutecznych terapii: Należy zapewnić pacjentom z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową dostęp do nowoczesnych i zgodnych z aktualną wiedzą medyczną terapii, takich jak flozyny, które mogą znacząco poprawić rokowania i jakość życia chorych.
2. Wzmocnienie edukacji pacjentów i lekarzy: Kluczowe jest prowadzenie programów edukacyjnych skierowanych zarówno do pacjentów, jak i do lekarzy, aby zwiększyć świadomość na temat niewydolności serca, jej objawów oraz znaczenia wczesnej diagnostyki, co może przyczynić się do lepszego zarządzania chorobą.
3. Udoskonalenie systemu diagnostycznego: Należy wprowadzić zmiany w systemie kodowania świadczeń oraz klasyfikacji rozpoznań ICD-10, aby umożliwić dokładniejsze monitorowanie i analizę populacji pacjentów z niewydolnością serca, co pozwoli na lepsze dostosowanie strategii leczenia.
4. Rozwój współpracy z lekarzami podstawowej opieki zdrowotnej: Ważne jest stworzenie efektywnego modelu współpracy z lekarzami POZ, który umożliwi aktywne poszukiwanie pacjentów z niewydolnością serca oraz zapewnienie im odpowiedniej opieki i wsparcia w procesie leczenia.