Niebezpieczny i kosztowny metan. Emisje z polskiego górnictwa a unijne rozporządzenie metanowe.
Autor: Instrat
Data publikacji: 03/2025
Tematyka: Energetyka
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument „Niebezpieczny i kosztowny metan” analizuje problem emisji metanu w polskim górnictwie, wskazując na niedostateczne regulacje prawne, które prowadzą do niepełnego obrazu tych emisji. W szczególności, polskie kopalnie węgla nie są zobowiązane do rzetelnego raportowania, co skutkuje fragmentarycznymi danymi. W kontekście unijnego rozporządzenia metanowego, polskie spółki węglowe będą musiały corocznie raportować swoje emisje do wyznaczonego organu, co ma na celu poprawę transparentności i spójności danych.
W dokumencie podkreślono, że znacząca część emisji metanu pochodzi z szybów wentylacyjnych kopalń podziemnych. Proponowaną technologią redukcji tych emisji jest termiczne utlenianie metanu, które jest bezpieczne i powszechnie stosowane. Koszty początkowe instalacji tej technologii są szacowane na około 56 mln zł, a koszty operacyjne na 1000 zł za tonę zredukowanych emisji.
Jednakże, niska krajowa opłata środowiskowa za emisje metanu nie motywuje spółek do inwestycji w technologie redukcyjne. W 2023 roku polskie kopalnie zapłaciły jedynie 133 tys. zł, co stanowi zaledwie 0,01% szacowanych kosztów środowiskowych. Dokument sugeruje, że kary za emisje powinny być wspierane programami inwestycyjnymi, aby skutecznie ograniczyć emisje metanu w przyszłości.
Wnioski
Wnioski
1. W polskim górnictwie węgla kamiennego występuje znaczny problem z transparentnością raportowania emisji metanu, co utrudnia skuteczne planowanie działań mających na celu ich redukcję. Niespójności w danych oraz brak jednolitych metodologii zbierania informacji prowadzą do niepełnego obrazu rzeczywistej skali emisji.
2. Wdrożenie unijnego rozporządzenia metanowego wymusi na polskich spółkach węglowych coroczne raportowanie emisji metanu, co powinno przyczynić się do poprawy jakości danych oraz umożliwić lepsze monitorowanie i kontrolowanie emisji tego gazu.
3. Koszt redukcji emisji metanu w polskich kopalniach węgla kamiennego wynosi około 1100 zł za tonę, co jest zgodne z międzynarodowymi analizami. Jednakże, osiągnięcie podobnej efektywności w kopalniach z niższymi stężeniami metanu może być trudniejsze, co może prowadzić do wyższych kosztów redukcji.
4. Wprowadzenie systemu wyceny emisji metanu, opartego na kosztach redukcji oraz społecznych kosztach emisji, może stanowić skuteczne narzędzie do zachęcania operatorów do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie wyższej krajowej opłaty środowiskowej za emisje metanu, aby stworzyć silniejszy bodziec finansowy dla spółek górniczych do inwestowania w technologie redukcji emisji. Zwiększenie kosztów emisji powinno być skorelowane z rzeczywistymi kosztami środowiskowymi i zdrowotnymi, co zmotywuje przedsiębiorstwa do podejmowania działań na rzecz ochrony środowiska.
2. Opracowanie i wdrożenie programów wsparcia finansowego dla spółek górniczych, które inwestują w technologie redukcji emisji metanu. Środki pozyskane z kar za emisje mogłyby być przeznaczone na dotacje lub pożyczki preferencyjne, co ułatwiłoby przedsiębiorstwom wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań.
3. Ustanowienie jednolitego, centralnego organu odpowiedzialnego za zbieranie i weryfikację danych dotyczących emisji metanu w polskim górnictwie. Taki organ powinien zapewnić spójność i transparentność raportowania, co pozwoli na lepsze monitorowanie postępów w redukcji emisji oraz identyfikację obszarów wymagających dalszych działań.
4. Promowanie badań i rozwoju w zakresie nowych technologii redukcji emisji metanu, w tym termicznego utleniania metanu oraz innych innowacyjnych rozwiązań. Wspieranie współpracy między sektorem górniczym a instytucjami badawczymi może przyczynić się do opracowania bardziej efektywnych metod zarządzania emisjami.