Kompas polityczny. Analiza medialności polskich parlamentarzystów. Część pierwsza
Autor: PSMM
Data publikacji: 20/06/2023
Tematyka: Edukacja i Nauka | Polityka społeczna | Statystyki
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport skupia się na analizie medialności polskich parlamentarzystów w kontekście polityki społecznej, ochrony zdrowia oraz edukacji i nauki. Przez okres od maja 2022 do kwietnia 2023 roku badano aktywność parlamentarzystów w tych obszarach, uwzględniając dane z mediów tradycyjnych i social mediów. Raport prezentuje rankingi, trendy oraz kluczowe wątki wpływające na medialność analizowanych osób. Ekspertki z dziedziny marketingu politycznego i medioznawstwa dokonują cennych komentarzy, co wzbogaca analizę. Badanie pozwala lepiej zrozumieć rolę parlamentarzystów w promowaniu polityki społecznej, dbałości o zdrowie społeczeństwa oraz rozwój edukacji i nauki w Polsce.
Wnioski
Wnioski
1. Parlamentarzyści o silnej obecności w mediach społecznościowych mogą skuteczniej angażować swoich wyborców i budować większe zaufanie społeczne.
2. Istnieją znaczące różnice w sposobie angażowania odbiorców przez polityków, zarówno w mediach tradycyjnych, jak i społecznościowych.
3. Obserwowanie trendów w mediach pozwala lepiej zrozumieć dynamikę działań parlamentarzystów oraz ich wpływ na opinię publiczną.
4. Analiza mediów tradycyjnych i social mediów pozwala na lepsze zrozumienie preferencji i zainteresowań społeczeństwa, co może być kluczowe dla skutecznej komunikacji politycznej.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Zaleca się parlamentarzystom zwiększenie aktywności na platformach social media, aby efektywniej komunikować się z wyborcami i budować większe zaangażowanie społeczne.
2. W kontekście analizy mediów tradycyjnych zaleca się politykom systematyczne angażowanie się w różnorodne formy mediów, aby zwiększyć swoją widoczność i dotarcie do różnych segmentów społeczeństwa.
3. Rekomenduje się parlamentarzystom monitorowanie wskaźników takich jak liczba publikacji oraz interakcji z nimi, celem oceny efektywności ich działań komunikacyjnych i dostosowania strategii do oczekiwań odbiorców.