Komisja Europejska – nowa rola w przebudowie Europy
Autor: Instytut Nowej Europy
Data publikacji: 01/2021
Tematyka: Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport skupia się na roli Komisji Europejskiej w przemianach zachodzących w Europie. Autorzy raportu analizują wyzwania, jakie stoją przed UE w kontekście polityki społecznej, prawa oraz bezpieczeństwa i obronności. W raporcie przedstawione są propozycje rozwiązań, które mają pomóc w przeprowadzeniu niezbędnych reform i modernizacji instytucji europejskich. Raport stanowi cenne źródło informacji dla wszystkich, którzy interesują się przyszłością Europy i chcą lepiej zrozumieć, jakie kroki należy podjąć, aby zapewnić jej stabilny rozwój.
Wnioski
Wnioski
- Struktury UE traktowane są jako swoista nagroda dla polityków, często wręcz system emerytalny – podobnie w PE, gdzie zamiast gwarantować reprezentację najwyższej kompetencji przedstawicieli krajów i regionów wystawiamy listy zasłużonych działaczy partyjnych – fasadowość tych postaw stała się tak powszechna, że zagraża bezpieczeństwu wspólnoty.
- Bezrobocie młodzieży w regionach europejskich wynosi od 4% do 62%, do tego tylko 1 na 3 zatrudnionych na krótki okres jest objęta korzyściami pracowniczymi
- 110 milionów Europejczyków jest zagrożonych ubóstwem i społecznym wykluczeniem – 7 milionów ma mniej niż 10 lat.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
- Komisja Europejska musi zostać zreformowana – jej silosowo-narodowa struktura jest nieefektywna. Sektorowe przyporządkowanie roli komisarzy powinno zostać zaś zmienione na wymiar horyzontalny postrzegania zjawisk i rozwiązywania problemów.
- KE musi na bieżąco współpracować z rządami poszczególnych państw – warto rozważyć, aby komisarze byli wicepremierami w swych rządach narodowych.
- KE powinna promować ujednolicenie stawek VAT, PIT i CIT w całej wspólnocie – dysproporcje w tych rozwiązaniach, jak też sprzeczności w przepisach dają przestrzeń do nadużyć i mafii podatkowej.
- Należy odejść od tradycyjnie pojmowanego uczestnictwa Polski we wspólnocie, które bazuje na pasywnym przyglądaniu się działaniom podejmowanym przez KE i najsilniejsze kraje w strukturach UE – kompleksy wobec Niemiec czy Francji zbyt często stają się podstawą i kierunkiem prowadzenia polityki zagranicznej.