Kierunek Polska – rekomendacje dla polskiej polityki migracyjnej. Ułatwienia w zatrudnianiu cudzoziemców spoza UE.
Autor: Forum Obywatelskiego Rozwoju
Data publikacji: 31/07/2024
Tematyka: Administracja publiczna | Gospodarka i rynek pracy | Polityka społeczna | Samorząd terytorialny
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia wyzwania związane z zatrudnianiem cudzoziemców w Polsce, zwłaszcza w kontekście nieprzejrzystości przepisów prawnych oraz trudności w komunikacji z urzędami. Wiele województw, w tym mazowieckie, zlikwidowało stanowiska informacyjne, co prowadzi do opóźnień w odpowiedziach na zapytania cudzoziemców. Praktyka wydawania wezwań do uzupełnienia dokumentacji bez wcześniejszej analizy sprawy stała się powszechna, co obciąża cudzoziemców dodatkowymi obowiązkami.
Zaleca się uproszczenie przepisów dotyczących migracji poprzez ich konsolidację w jednej, zrozumiałej ustawie. Wskazano również na potrzebę rozszerzenia uprawnień obywateli Ukrainy do rejestracji jako osób poszukujących pracy oraz na konieczność finansowania kursów języka polskiego, co sprzyja integracji migrantów.
Dodatkowo, dokument podkreśla znaczenie uznawania różnych form potwierdzenia znajomości języka polskiego w kontekście ubiegania się o status rezydenta długoterminowego UE. Wskazówki te mają na celu poprawę sytuacji cudzoziemców na polskim rynku pracy oraz ułatwienie ich integracji w społeczeństwie.
Wnioski
Wnioski
1. Wyzwania w implementacji przepisów prawnych: W praktyce, mimo istnienia regulacji dotyczących zatrudnienia cudzoziemców, kluczowym problemem pozostaje ich implementacja przez administrację publiczną. Cudzoziemcy często napotykają trudności związane z nieefektywnym działaniem urzędów, co prowadzi do opóźnień w procesach legalizacji pobytu i pracy.
2. Potrzeba uproszczenia procedur administracyjnych: Obecny system wymaga znacznych usprawnień, aby zredukować biurokrację i uprościć procedury związane z zatrudnieniem cudzoziemców. Wprowadzenie bardziej zautomatyzowanych i cyfrowych rozwiązań mogłoby przyspieszyć procesy oraz zwiększyć ich przejrzystość.
3. Znaczenie apostille w kontekście edukacji i zatrudnienia: Wymóg posiadania apostylowanych dokumentów, takich jak świadectwa maturalne, stanowi istotną barierę dla cudzoziemców, szczególnie z krajów, które nie przystąpiły do konwencji haskiej. Należy rozważyć możliwość wprowadzenia alternatywnych form potwierdzenia kwalifikacji, które mogłyby ułatwić dostęp do rynku pracy i edukacji.
4. Konieczność poprawy komunikacji z cudzoziemcami: Obserwowane problemy w komunikacji między urzędami a cudzoziemcami, takie jak długie czasy odpowiedzi na zapytania czy brak jasnych informacji, wskazują na potrzebę wprowadzenia lepszych kanałów komunikacji. Umożliwienie cudzoziemcom łatwiejszego dostępu do informacji oraz wsparcia w języku ich ojczystym mogłoby znacząco poprawić ich doświadczenia w interakcji z administracją.
5. Wzrost znaczenia kompetencji językowych w administracji: W kontekście obsługi cudzoziemców, brak znajomości języków obcych wśród pracowników urzędów staje się istotnym ograniczeniem. Wprowadzenie szkoleń językowych oraz zatrudnienie pracowników z umiejętnościami językowymi mogłoby poprawić jakość obsługi cudzoziemców i zredukować liczbę nieporozumień.
6. Zwiększenie zasobów ludzkich w administracji publicznej: W obliczu rosnącej liczby wniosków o legalizację pobytu i pracy cudzoziemców, konieczne jest zwiększenie liczby pracowników w urzędach zajmujących się tymi sprawami. Realistyczne oszacowanie potrzeb kadrowych oraz odpowiednie finansowanie mogłoby przyczynić się do bardziej efektywnej obsługi cudzoziemców.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Uspójnienie przepisów migracyjnych: Należy zintegrować istniejące regulacje dotyczące zatrudniania cudzoziemców w jedną, spójną ustawę – Prawo migracyjne. Taki krok pozwoli na uproszczenie procedur oraz zwiększenie przejrzystości przepisów, co ułatwi ich stosowanie przez zainteresowane strony.
2. Poprawa jakości wezwań do uzupełnienia dokumentacji: Urzędy wojewódzkie powinny wprowadzić systematyczne analizy sytuacji cudzoziemców przed wydawaniem wezwań do uzupełnienia dokumentacji. Zindywidualizowane podejście do każdej sprawy zminimalizuje niepotrzebne obciążenia dla migrantów oraz przyspieszy procesy legalizacji pobytu.
3. Rozszerzenie procedury oświadczeniowej: Warto rozważyć rozszerzenie procedury oświadczeniowej na obywateli innych krajów, co umożliwi szybsze i bardziej elastyczne zatrudnianie cudzoziemców. Wybór krajów powinien być oparty na analizie lokalnych zasobów rynku pracy oraz obecności diaspor w Polsce.
4. Szkolenie pracowników instytucji publicznych: Należy zainwestować w programy szkoleniowe dla pracowników instytucji zajmujących się obsługą cudzoziemców. Właściwe przeszkolenie personelu pozwoli na lepszą obsługę migrantów oraz zwiększy efektywność działań instytucji publicznych.
5. Monitorowanie sytuacji cudzoziemców na rynku pracy: Wprowadzenie systemu monitorowania napływu cudzoziemców oraz ich sytuacji na rynku pracy jest kluczowe dla dostosowania polityki migracyjnej do zmieniających się potrzeb gospodarki. Metropolie powinny być odpowiedzialne za zbieranie i analizowanie danych, co pozwoli na lepsze planowanie działań w zakresie integracji migrantów.
6. Liberalizacja dostępu do zawodów regulowanych: Należy rozważyć liberalizację przepisów dotyczących dostępu cudzoziemców do zawodów regulowanych. Umożliwi to lepsze wykorzystanie kwalifikacji migrantów oraz zaspokojenie potrzeb rynku pracy w Polsce, co jest szczególnie istotne w kontekście deficytów kadrowych w niektórych branżach.