Kapitał ludzki dla wspólnego dobrobytu. Rekomendacje dla polskiej i ukraińskiej polityki migracyjnej
Autor: Fundacja Batorego
Data publikacji: 06/2025
Tematyka: Polityka | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument „Kapitał ludzki dla wspólnego dobrobytu” analizuje wpływ migracji z Ukrainy na rozwój Polski oraz odbudowę Ukrainy w kontekście pełnoskalowej wojny. Wskazuje na złożoność zjawiska migracyjnego, które jest wynikiem dramatycznych okoliczności wojennych. Autorzy podkreślają, że decyzje o migracji są silnie uzależnione od sytuacji na froncie, relacji między osobami wyjeżdżającymi a tymi, które pozostają, oraz postrzegania konfliktu przez społeczeństwo przyjmujące.
W publikacji omówiono również zjawisko motoryzacyjnej migracji wahadłowej, które zaobserwowano w okresie od kwietnia do czerwca 2022 roku, kiedy to znacznie wzrosła liczba samochodów przekraczających granicę Ukrainy. Wskazano na znaczenie wsparcia dla uchodźców, którzy korzystają z tymczasowej ochrony, a także na wyzwania związane z integracją migrantów w Polsce.
Dokument podkreśla, że migracja może przynieść korzyści zarówno krajom pochodzenia, jak i przyjmującym, jednak wymaga przemyślanej polityki migracyjnej. Wnioski zawarte w publikacji mają na celu wspieranie dialogu na temat migracji oraz promowanie sprawiedliwości i gościnności w kontekście obecnych wyzwań.
Wnioski
Wnioski
1. Wysoki odsetek Ukraińców, którzy przybyli do Niemiec po inwazji, planuje długoterminowy pobyt, co wskazuje na potrzebę dostosowania polityki migracyjnej w krajach przyjmujących, aby umożliwić im integrację i aktywne uczestnictwo w życiu społecznym oraz gospodarczym.
2. W Polsce, dostęp do systemu edukacji, ochrony zdrowia i świadczeń socjalnych dla uchodźców z Ukrainy jest postrzegany jako obciążenie budżetu państwa, co podkreśla konieczność prowadzenia rzetelnych analiz kosztów i korzyści związanych z migracją, uwzględniających również wpływy podatkowe i składki społeczne.
3. Zmiany w udzielanych świadczeniach oraz możliwości znalezienia godziwej pracy wpływają na decyzje migracyjne, co sugeruje, że polityka wsparcia powinna być elastyczna i dostosowywana do zmieniających się potrzeb migrantów oraz sytuacji na rynku pracy.
4. Czas jest kluczowym czynnikiem w ocenie wpływu migracji na społeczeństwa przyjmujące i pochodzenia, co wymaga długofalowego podejścia do analizy trendów migracyjnych oraz ich skutków, zarówno dla migrantów, jak i dla krajów, które ich goszczą.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie programów integracyjnych dla migrantów, które obejmują kursy językowe oraz szkolenia zawodowe, aby ułatwić im adaptację na rynku pracy i w społeczeństwie. Tego rodzaju inicjatywy powinny być dostosowane do potrzeb lokalnych rynków pracy oraz specyfiki kulturowej migrantów.
2. Stworzenie platformy współpracy między instytucjami rządowymi, organizacjami pozarządowymi oraz sektorem prywatnym, mającej na celu wymianę informacji i najlepszych praktyk w zakresie polityki migracyjnej. Taka platforma mogłaby wspierać koordynację działań oraz efektywne wykorzystanie zasobów.
3. Opracowanie strategii promującej pozytywny wizerunek migrantów w społeczeństwie, aby przeciwdziałać stereotypom i uprzedzeniom. Kampanie informacyjne powinny podkreślać wkład migrantów w rozwój gospodarczy oraz społeczny kraju przyjmującego.
4. Umożliwienie migrantów dostępu do systemu ochrony zdrowia oraz usług społecznych na równi z obywatelami, co przyczyni się do poprawy ich jakości życia oraz integracji społecznej. Należy zadbać o to, aby procedury były jasne i dostępne dla wszystkich.