Jakość żywności jako kierunek rolnictwa EU. Certyfikowane systemy produkcji żywności – szanse i ograniczenia
Data publikacji: 01/2023
Tematyka: Rolnictwo
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport omawia wyzwania i perspektywy rozwoju rolnictwa ekologicznego w Unii Europejskiej na przykładzie Polski, z uwzględnieniem jakości żywności jako strategicznego kierunku rozwoju sektora. Podkreśla się wysoki stopień automatyzacji oraz niski poziom wdrożenia i zainteresowania produkcją ekologicznego mleka, związany m.in. z malejącą liczbą gospodarstw rodzinnych oraz brakiem sukcesorów.
Eksperci zwracają uwagę na rosnące znaczenie produktów o obniżonej emisji gazów cieplarnianych, w tym planowaną certyfikację supermarketów pod tym kątem, co ma wpływ na kształtowanie rynku. Analizy wykazują, że gospodarstwa ekologiczne, mimo niższej produktywności, mogą osiągać ekonomiczne korzyści dzięki dopłatom, choć duża część z nich jest silnie zależna od wsparcia publicznego.
Istotne jest również promowanie systemów jakości i oznaczeń geograficznych jako narzędzi wzmacniających konkurencyjność i zrównoważony rozwój rolnictwa rodzinnego. Raport rekomenduje rozwój spójnej strategii i systemów wsparcia, które poprawią efektywność produkcji i atrakcyjność rolnictwa ekologicznego na rynku.
Wnioski
Wnioski
1. Gospodarstwa ekologiczne charakteryzują się niższą produktywnością, ale dopłaty i niższe koszty produkcji mogą przynosić im przewagę ekonomiczną w dużych gospodarstwach.
2. Silna zależność rolnictwa ekologicznego od dotacji publicznych zwiększa ryzyko nadużyć i spadku zainteresowania tą formą gospodarowania w przypadku ograniczenia wsparcia.
3. Promowanie systemów jakości i oznaczeń geograficznych jest ważnym elementem zwiększania konkurencyjności i rozwoju rynku produktów ekologicznych.
4. Wysoki poziom automatyzacji i zastosowanie nowoczesnych technologii w rolnictwie mogą poprawić efektywność i opłacalność produkcji ekologicznej.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Opracowanie i wdrożenie spójnej strategii rozwoju rolnictwa ekologicznego, uwzględniającej gospodarcze i społeczne bariery produkcji.
2. Wzmocnienie systemów certyfikacji i etykietowania produktów ekologicznych, szczególnie pod kątem emisji gazów cieplarnianych, co może budować przewagę rynkową.
3. Stworzenie programów wsparcia edukacyjnego i zachęcających młode pokolenia do kontynuacji gospodarstw rodzinnych, aby przeciwdziałać spadkowi liczby producentów.
4. Rozwój infrastruktury łańcucha dostaw oraz sieci dystrybucji, aby poprawić dostępność i widoczność produktów ekologicznych na rynku.