Finansowanie rozwoju technologii CCUS w Polsce
Autor: Wise Europa
Data publikacji: 06/11/2024
Tematyka: Energetyka | Gospodarka i rynek pracy | Media | Ochrona środowiska | Prawo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument omawia wyzwania i możliwości finansowania technologii wychwytu, transportu, utylizacji i składowania dwutlenku węgla (CCUS) w Polsce. Wskazuje na istotne przeszkody, takie jak wymóg wniesienia zabezpieczenia finansowego na pokrycie ewentualnych roszczeń, co może stanowić barierę dla inwestorów. Zgodnie z ustawą prawo geologiczne i górnicze, zabezpieczenie to musi być wniesione w formie gotówki, gwarancji bankowej lub ubezpieczenia, a jego wysokość ustala organ koncesyjny.
Dokument podkreśla również dostępne modele wsparcia finansowego, w tym gwarancje kredytowe oraz kontrakty różnicowe (CfD), które mogą obniżyć ryzyko projektów CCUS. Współpraca z instytucjami państwowymi, takimi jak agencje rozwojowe, może zapewnić korzystniejsze warunki finansowania niż te oferowane przez banki komercyjne.
W kontekście unijnej polityki energetycznej, kontrakty CfD mają stać się kluczowym narzędziem wsparcia dla inwestycji w nowe moce wytwórcze, w tym technologie redukujące emisje gazów cieplarnianych. Dokument wskazuje na potrzebę stworzenia funduszy, które mogłyby wspierać finansowanie projektów CCUS, co jest zgodne z celami transformacji energetycznej w Europie.
Wnioski
Wnioski
1. Wprowadzenie nowelizacji Ustawy Prawo geologiczne i górnicze (p.g.g.) stanowi kluczowy krok w kierunku umożliwienia realizacji projektów CCUS w Polsce, jednakże wymóg wniesienia zabezpieczenia finansowego na pokrycie ewentualnych roszczeń i szkód może stanowić istotną barierę dla potencjalnych inwestorów, zwłaszcza w kontekście wysokich kwot zabezpieczeń.
2. Struktura zabezpieczenia finansowego, określona w rozporządzeniu Ministra Klimatu i Środowiska, wymaga od przedsiębiorców wniesienia znacznej części zabezpieczenia w formie gotówki, co może obciążać ich kapitał obrotowy i ograniczać możliwości inwestycyjne w obszarze CCUS.
3. Instytucje finansowe, takie jak BGK, oferują różnorodne produkty, które mogą wspierać projekty CCUS, w tym kredyty inwestycyjne z gwarancją UE. Wykorzystanie takich instrumentów może przyczynić się do obniżenia ryzyka projektów oraz poprawy warunków finansowania, co jest kluczowe dla rozwoju technologii wychwytu i składowania CO2.
4. Kontrakty różnicowe (CfD) mogą stanowić efektywny model wsparcia dla inwestycji w technologie redukujące emisje gazów cieplarnianych, jednakże ich wdrożenie wiąże się z ryzykiem obciążenia podatników, co wymaga starannego rozważenia mechanizmów finansowania i potencjalnych skutków społecznych.
5. Zmienność cenowa w kontraktach różnicowych może być korzystna dla inwestorów, umożliwiając lepsze dostosowanie do warunków rynkowych, co może zwiększyć atrakcyjność inwestycji w technologie CCUS, jednakże wymaga to odpowiedniego modelowania ryzyk finansowych.
6. Wspieranie rozwoju technologii CCUS w Polsce powinno być zintegrowane z polityką unijną w zakresie handlu uprawnieniami do emisji, co może stworzyć dodatkowe źródła finansowania dla projektów związanych z redukcją emisji, a także przyczynić się do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie elastycznych mechanizmów kontraktowych: Należy umożliwić wprowadzenie zmiennej ceny wykonawczej w kontraktach różnicowych (CCfD), co pozwoli na lepsze dostosowanie do zmieniających się warunków rynkowych oraz zminimalizowanie ryzyka finansowego dla stron umowy.
2. Promowanie sektorowych aukcji kontraktów: Rekomenduje się organizowanie aukcji ukierunkowanych na konkretne sektory, takie jak produkcja cementu czy stali, co zapewni konkurencyjność i umożliwi wsparcie dla różnych technologii, odpowiadających specyficznym potrzebom branżowym.
3. Ustanowienie funduszu wsparcia dla CCfD: Proponuje się stworzenie specjalnego funduszu, który będzie finansować rozliczenia kontraktów różnicowych, zasilanego m.in. z wpływów ze sprzedaży uprawnień do emisji w systemie EU ETS, co zminimalizuje obciążenia dla podatników.
4. Wspieranie innowacji technologicznych: Należy zainwestować w badania i rozwój technologii wychwytu, składowania i utylizacji dwutlenku węgla, aby zwiększyć efektywność i obniżyć koszty tych rozwiązań, co przyczyni się do ich szerszego wdrożenia w Polsce.
5. Zwiększenie współpracy międzynarodowej: Rekomenduje się nawiązywanie współpracy z innymi krajami oraz instytucjami międzynarodowymi w celu wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk w zakresie CCUS, co przyczyni się do szybszego rozwoju i implementacji efektywnych rozwiązań.
6. Edukacja i świadomość społeczna: Należy prowadzić kampanie informacyjne i edukacyjne, które zwiększą świadomość społeczeństwa na temat znaczenia technologii CCUS oraz ich wpływu na ochronę środowiska, co może wspierać akceptację społeczną dla projektów związanych z wychwytem i składowaniem CO2.