Ewaluacja wdrażania i realizacji edycji wdrażania 2023 Programu Dom Kultury+
Data publikacji: 20/12/2024
Tematyka: Administracja publiczna | Kultura | Polityka społeczna | Samorząd terytorialny
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport końcowy dotyczący ewaluacji Programu Dom Kultury+ w edycji 2023, opracowany przez Karolinę Szczepaniak, przedstawia wyniki analizy skuteczności i użyteczności programu. Dokument podkreśla znaczenie merytorycznego wsparcia, które jest kluczowe dla budowania partnerskiej współpracy w instytucjach kultury. Wskazuje na trudności, jakie napotykają wnioskodawcy w przypadku braku dostępu do mentorów oraz szkoleń, co wpływa na efektywność realizacji projektów.
W raporcie omówiono również proces diagnozy, który powinien być przeprowadzany w sposób zrozumiały i przystępny, unikając skomplikowanego języka branżowego. Zwrócono uwagę na potrzebę holistycznego podejścia do diagnozowania sytuacji kultury lokalnej oraz identyfikacji potrzeb społeczności. Kluczowym elementem jest także raport końcowy, który powinien być napisany w sposób przystępny dla wszystkich zainteresowanych.
Rekomendacje zawarte w dokumencie sugerują wydłużenie czasu realizacji projektów, aby umożliwić skuteczne tworzenie partnerstw oraz organizację wydarzeń. Wskazano na konieczność uproszczenia regulaminu programu oraz aktualizacji materiałów dostępnych na stronie internetowej. Raport ma na celu wsparcie domów kultury w ich roli jako miejsc integrujących lokalne społeczności i promujących aktywność kulturalną.
Wnioski
Wnioski
1. W celu zwiększenia dostępności Programu Dom Kultury+, zaleca się opracowanie syntetycznych materiałów informacyjnych, które jasno przedstawiają cele, założenia oraz procesy realizacyjne programu. Upublicznienie tych informacji na stronie internetowej programu mogłoby przyczynić się do wzrostu zainteresowania ze strony potencjalnych Beneficjentów.
2. Krótkie terminy realizacji zadań w Programie, szczególnie w kontekście diagnozy i budowania partnerstw, mogą negatywnie wpływać na jakość przeprowadzanych działań. Wydłużenie okresu realizacji zadań I i II, poprzez wcześniejszy wybór projektów oraz dobór Animatorów i Mentorów, mogłoby poprawić efektywność i skuteczność realizacji programów.
3. Istnieje potrzeba stworzenia narzędzi badawczych, takich jak kwestionariusze ankiet czy scenariusze wywiadów, które będą łatwo modyfikowalne i użyteczne w przyszłych diagnozach. Takie podejście nie tylko obniży koszty profesjonalnego wsparcia, ale również umożliwi instytucjom kultury samodzielne prowadzenie badań w przyszłości.
4. Raporty podsumowujące procesy diagnozy powinny być pisane w przystępnym języku, unikając zbyt skomplikowanej terminologii branżowej. Zrozumiałość dokumentów jest kluczowa dla ich użyteczności wśród przedstawicieli instytucji kultury oraz lokalnych społeczności.
5. W Programie DK+ brakuje obecnie wymogu opracowania planu dalszego wykorzystania wyników diagnozy przez instytucje kultury. Wprowadzenie takiego obowiązku mogłoby sprzyjać kontynuacji działań diagnostycznych oraz lepszemu wykorzystaniu zebranych danych w przyszłych projektach.
6. Współpraca z lokalnymi społecznościami oraz instytucjami kultury powinna być bardziej zorganizowana i systematyczna, aby zapewnić lepsze zrozumienie potrzeb i oczekiwań Beneficjentów. Regularne spotkania i konsultacje mogą przyczynić się do bardziej efektywnej realizacji programów oraz zwiększenia ich wpływu na rozwój lokalnych społeczności.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. W celu zwiększenia efektywności procesu diagnozy społecznej, zaleca się zapewnienie profesjonalnego wsparcia ze strony animatorów oraz zewnętrznych badaczy, co umożliwi lepsze zrozumienie lokalnych potrzeb i zasobów.
2. Należy wprowadzić obowiązek bezpośredniego udziału przedstawicieli instytucji kultury oraz lokalnych społeczności w procesie diagnozy, co pozwoli na zdobycie niezbędnych umiejętności i doświadczeń, a także na lepsze dostosowanie działań do rzeczywistych potrzeb mieszkańców.
3. Rekomenduje się stosowanie różnorodnych narzędzi badawczych, łączących metody ilościowe i jakościowe, co pozwoli na uzyskanie pełniejszego obrazu sytuacji w społeczności lokalnej oraz na wypracowanie skutecznych strategii działania.
4. Warto opracować syntetyczne materiały informacyjne dotyczące celów i założeń Programu Dom Kultury+, które będą dostępne dla potencjalnych beneficjentów. Ułatwi to zrozumienie istoty programu i zwiększy jego popularność wśród środowisk dotychczas niezainteresowanych.
5. Należy rozważyć wydłużenie okresu realizacji zadań w programie, co umożliwi beneficjentom lepsze przygotowanie się do diagnozy oraz rozwijanie umiejętności badawczo-analitycznych, co jest kluczowe dla skutecznego działania w lokalnych społecznościach.
6. Rekomenduje się wprowadzenie mechanizmów umożliwiających instytucjom kultury kontynuację działań diagnostycznych oraz aktualizację ustaleń z diagnozy, co pozwoli na długofalowe wsparcie rozwoju społeczności lokalnych i utrzymanie relacji z mieszkańcami.