Działania państwa w zakresie zapobiegania i zwalczania skutków wybranych przestępstw internetowych, w tym kradzieży tożsamości

Wnioski

Wnioski

1. Znaczna część z grupy 404 respondentów badanych przez NIK, którzy padli ofiarą ataków przestępców komputerowych, w tym kradzieży tożsamości nie zawiadomiła właściwych organów (Policji, Zespołu CSIRT), a niektórzy nie podjęli wręcz żadnych działań. 
2. Ankietowani wskazali również, że aż 85% cyberataków, które ich dotknęły nie zostało wyjaśnione, zakończyło się umorzeniem postępowania lub utratą środków  finansowych i danych – tylko 2% spraw znalazło finał w postaci wykrycia i skazania sprawcy lub odzyskania straconych środków.
3. Krajowy system cyberbezpieczeństwa pomijał w praktyce najliczniejszą grupę użytkowników Internetu, którymi są osoby fizyczne, koncentrując uwagę na wzmocnieniu bezpieczeństwa systemów uznawanych za kluczowe dla funkcjonowania państwa.
4. Organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo cyberprzestrzeni oraz koordynację polityki rządu w tym obszarze (Minister Cyfryzacji oraz Pełnomocnik Rządu do Spraw Cyberbezpieczeństwa) nie reagowały na identyfikowane ryzyka oraz zagrożenia i nie dostosowywały do nich swoich działań organizacyjnych i informacyjnych
5. W jednostkach Policji nie wypracowano instrukcji dla obywateli zgłaszających tego rodzaju zdarzenia, a algorytmy przyjmowania zgłoszeń przygotowane dla policjantów były z kolei wadliwe i stanowiły tylko ograniczone wsparcie dla funkcjonariuszy.
6. NIK oceniła pozytywnie fakt utworzenia z początkiem 2022 r. nowej jednostki organizacyjnej Policji wyspecjalizowanej w zwalczaniu przestępczości internetowej – Centralnego Biura Zwalczania Cyberprzestępczości.