BIAŁA KSIĘGA ZIELONEGO ŁADU
Autor: Ordo Iuris
Data publikacji: 2025
Tematyka: Administracja publiczna | Ekonomia | Energetyka | Ochrona środowiska | Polityka | Polityka społeczna | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
„Europejski Zielony Ład stanowi chyba najbardziej kontrowersyjny przejaw aktywności prawodawczej Unii Europejskiej w ostatnim czasie. Przed wyborami do Parlamentu Europejskiego, które odbyły się w dniach 6–9 czerwca 2024 r., sprzeciw wobec rozwiązań sygnowanych tym hasłem był wymieniany jako jeden z zasadniczych czynników mogących mieć wpływ na wyniki wyborów”. „Biała Księga Zielonego Ładu” to dokument, który przedstawia strategię Unii Europejskiej na rzecz zrównoważonego rozwoju i neutralności klimatycznej do 2050 roku. Wskazuje możliwość redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz zwiększenia efektywności energetycznej, z celem obniżenia zużycia energii o 11,7% do 2030 roku w porównaniu z prognozami z 2020 roku. Dokument podkreśla znaczenie współpracy między państwami członkowskimi oraz instytucjami unijnymi w realizacji celów klimatycznych.
W kontekście polityki klimatycznej, Biała Księga odnosi się do Porozumienia paryskiego, które zobowiązuje kraje do podejmowania działań na rzecz ograniczenia globalnego ocieplenia. Rada Europejska, jako organ decyzyjny, wskazuje na potrzebę opracowania długoterminowej strategii redukcji emisji, uwzględniając plany krajowe. Dokument nie jest wiążącym aktem prawnym, lecz stanowi ramy dla przyszłych działań i priorytetów politycznych.
Ważnym aspektem jest również sprawiedliwość społeczna, która ma być uwzględniana w procesie transformacji energetycznej. W kontekście kryzysu gospodarczego, postulowane są działania skierowane na wsparcie najuboższych obywateli, a nie luksusowych sektorów.
Wnioski
Wnioski
1. Budynki są odpowiedzialne za znaczną część zużycia energii w Unii Europejskiej, co wskazuje na pilną potrzebę modernizacji infrastruktury budowlanej. Zwiększenie wskaźnika renowacji może przyczynić się do obniżenia rachunków za energię oraz zmniejszenia ubóstwa energetycznego, a także stymulować rozwój sektora budowlanego i tworzenie miejsc pracy.
2. W sektorze transportu konieczne jest wprowadzenie celów redukcji emisji, z zamiarem osiągnięcia 90% redukcji do 2050 roku. Propozycje dotyczące rozszerzenia systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz wprowadzenia skutecznych systemów opłat drogowych są kluczowe dla realizacji tych celów.
3. W kontekście polityki klimatycznej, istnieje potrzeba zrównoważonego podejścia do wydawania środków z systemu emisji, aby nie obciążać najbardziej wrażliwych grup społecznych. Obawy wyrażone przez Polskę dotyczące wysokich celów redukcyjnych wskazują na konieczność uwzględnienia różnorodności sytuacji ekonomicznych państw członkowskich.
4. Wprowadzenie regulacji dotyczących twierdzeń o neutralności klimatycznej produktów wymaga precyzyjnych kryteriów, aby uniknąć wprowadzania konsumentów w błąd. Tylko te produkty, które rzeczywiście mają pozytywny wpływ na środowisko w całym cyklu życia, powinny być promowane jako neutralne pod względem emisji gazów cieplarnianych.
5. Ambitne cele polityki klimatycznej, takie jak całkowity zakaz rejestracji nowych samochodów spalinowych do 2035 roku, mogą budzić kontrowersje i obawy wśród państw członkowskich. Wymaga to dalszej debaty i analizy, aby znaleźć równowagę między ambicjami ekologicznymi a realnymi możliwościami wdrożenia tych regulacji.
6. Współpraca między państwami członkowskimi oraz ich zaangażowanie w proces legislacyjny są niezbędne dla skutecznej implementacji polityki klimatycznej w Unii Europejskiej.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie jasnych i weryfikowalnych standardów dotyczących ekologicznych twierdzeń producentów, aby zapewnić konsumentom rzetelne informacje o wpływie produktów na środowisko. Należy wymagać, aby wszelkie deklaracje dotyczące neutralności klimatycznej były poparte obiektywnymi danymi oraz niezależnymi audytami.
2. Zwiększenie wsparcia finansowego dla modernizacji budynków, co przyczyni się do obniżenia zużycia energii oraz emisji gazów cieplarnianych. Programy dotacyjne powinny być skierowane szczególnie do małych i średnich przedsiębiorstw oraz gospodarstw domowych, aby zminimalizować ubóstwo energetyczne.
3. Rozwój i implementacja efektywnego systemu opłat drogowych w Unii Europejskiej, który uwzględniałby zróżnicowane stawki w zależności od emisji spalin pojazdów. Taki system mógłby zachęcać do korzystania z bardziej ekologicznych środków transportu oraz przyczynić się do redukcji emisji w sektorze transportowym.
4. Wzmocnienie współpracy między państwami członkowskimi w zakresie wymiany najlepszych praktyk dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych. Utworzenie platformy, na której będą dzielone doświadczenia i innowacyjne rozwiązania, może przyspieszyć osiąganie celów klimatycznych w całej Unii.
5. Promowanie edukacji ekologicznej wśród obywateli, aby zwiększyć świadomość na temat zmian klimatycznych oraz wpływu codziennych wyborów na środowisko. Programy edukacyjne powinny być dostosowane do różnych grup wiekowych i społecznych, aby skutecznie angażować społeczeństwo w działania na rzecz ochrony klimatu.
6. Zainicjowanie badań nad nowymi technologiami i innowacjami w zakresie zrównoważonego rozwoju, które mogą przyczynić się do redukcji emisji gazów cieplarnianych. Wspieranie projektów badawczych oraz współpraca z sektorem prywatnym mogą prowadzić do opracowania efektywnych rozwiązań w obszarze energii odnawialnej i efektywności energetycznej.