Badanie środowiska informacyjnego: Armenia
Autor: Info OPS Polska
Data publikacji: 30/12/2024
Tematyka: Bezpieczeństwo i obronność | Media | Polityka | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportuStreszczenie
Streszczenie
Badanie środowiska informacyjnego w Armenii ukazuje, jak narracje polityczne wpływają na relacje międzynarodowe oraz wewnętrzne postrzeganie zagrożeń. Wykorzystanie strachu jako narzędzia mobilizacji społecznej prowadzi do polaryzacji i ograniczenia zdolności krytycznego myślenia. Narracje katastroficzne, które eksploatują istniejące lęki, upraszczają rzeczywistość do prostych przeciwstawień, co skłania społeczeństwo do poszukiwania ochrony u propagatorów tych przekazów. Przykładem jest przedstawianie Armenii jako ofiary agresji Azerbejdżanu, co mobilizuje zarówno wewnętrzne wsparcie, jak i uwagę międzynarodową.
Demonizacja przeciwnika jest kolejną strategią dezinformacyjną, mającą na celu osłabienie zaufania do instytucji demokratycznych i wzmacnianie autorytarnej kontroli. Narracje te często odwracają uwagę od wewnętrznych problemów politycznych, koncentrując się na zewnętrznych zagrożeniach. W kontekście Armenii, bliska współpraca z Rosją jest usprawiedliwiana jako jedyna forma ochrony przed imperializmem Zachodu.
Długofalowe skutki intensywnego wykorzystywania emocjonalnie nacechowanego języka mogą prowadzić do eskalacji konfliktów oraz utrwalania stereotypów, co ogranicza obiektywne postrzeganie rzeczywistości. Wzmacnianie niezależności informacyjnej oraz promowanie faktów są kluczowe w przeciwdziałaniu negatywnym skutkom tych narracji.
Wnioski
Wnioski
1. Wzrost znaczenia mediów internetowych jako głównego źródła informacji w Armenii, z 36,5% wskazań, wskazuje na zmieniające się nawyki informacyjne społeczeństwa, które preferuje dostęp do informacji w sposób szybki i wygodny, mimo niskiego poziomu zaufania do tych źródeł.
2. Manipulacja emocjami stanowi kluczowy element strategii wpływu, wykorzystywany do kształtowania postaw i opinii społecznych. Intensywne emocje, takie jak strach czy gniew, są celowo wywoływane przez narracje propagandowe, co prowadzi do eskalacji konfliktów i utrwalania stereotypów.
3. Wysoki poziom nieufności wobec mediów społecznościowych (27% zaufania) oraz niska zdolność do weryfikacji informacji (37% nie weryfikuje danych) wskazują na potrzebę edukacji medialnej, aby zwiększyć świadomość społeczeństwa na temat dezinformacji i technik manipulacyjnych.
4. Narracje katastroficzne, które odwołują się do wizji zagrożenia i nieuchronnych katastrof, są skutecznym narzędziem dezinformacji, wykorzystywanym do mobilizacji społeczeństwa oraz konsolidacji wewnętrznej, co może prowadzić do dalszej polaryzacji społecznej.
5. Media prorosyjskie dominują w krajobrazie informacyjnym Armenii, co jest związane z kwestiami językowymi oraz historycznymi, a ich wpływ na opinię publiczną może być niebezpieczny, zwłaszcza w kontekście propagowania teorii spiskowych i fałszywych narracji dotyczących zachodnich państw.
6. Wzrost popularności treści zgodnych z określonymi światopoglądami, szczególnie w okresach kryzysów międzynarodowych, podkreśla znaczenie efektu potwierdzenia oraz heurystyki dostępności w procesie przetwarzania informacji przez odbiorców, co może prowadzić do dalszej polaryzacji i zamknięcia na obiektywne dane.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wzmocnienie edukacji medialnej: Należy zainwestować w programy edukacyjne, które zwiększą świadomość społeczeństwa na temat dezinformacji oraz umiejętności krytycznego myślenia. Szkoły i organizacje pozarządowe powinny współpracować w celu opracowania kursów, które uczą młodzież, jak weryfikować źródła informacji i rozpoznawać manipulacje medialne.
2. Promowanie niezależnych mediów: Wsparcie dla niezależnych i lokalnych mediów powinno być priorytetem, aby zróżnicować źródła informacji dostępne dla obywateli. Rząd oraz organizacje międzynarodowe mogą wspierać finansowo i merytorycznie takie inicjatywy, co przyczyni się do zwiększenia pluralizmu medialnego i jakości informacji.
3. Zwiększenie transparentności w mediach społecznościowych: Platformy społecznościowe powinny wprowadzić bardziej rygorystyczne zasady dotyczące identyfikacji źródeł informacji oraz oznaczania treści sponsorowanych. Wprowadzenie mechanizmów umożliwiających użytkownikom łatwiejsze zgłaszanie dezinformacji może pomóc w ograniczeniu jej rozprzestrzeniania.
4. Wspieranie badań nad dezinformacją: Należy zainwestować w badania naukowe dotyczące dezinformacji i jej wpływu na społeczeństwo. Uczelnie wyższe oraz instytuty badawcze powinny prowadzić analizy, które pozwolą lepiej zrozumieć mechanizmy dezinformacji oraz skuteczne metody jej zwalczania.
5. Zwiększenie współpracy międzynarodowej: W obliczu globalnych wyzwań związanych z dezinformacją, konieczne jest zacieśnienie współpracy między państwami oraz organizacjami międzynarodowymi. Wspólne inicjatywy, takie jak wymiana informacji i najlepszych praktyk, mogą przyczynić się do skuteczniejszego przeciwdziałania dezinformacji.
6. Rozwój narzędzi do fact-checkingu: Należy promować i rozwijać narzędzia do weryfikacji faktów, które będą dostępne dla szerokiej publiczności. Użytkownicy internetu powinni mieć łatwy dostęp do platform, które umożliwiają szybkie sprawdzenie prawdziwości informacji, co może pomóc w ograniczeniu rozprzestrzeniania fałszywych wiadomości.