Analiza rozwiązań stosowanych w Irlandii i na Malcie w procesie potwierdzania kompetencji na poziomie 1 i 2 Europejskiej Ramy Kwalifikacji.
Autor: Instytut Badań Edukacyjnych
Data publikacji: 2024
Tematyka: Edukacja i Nauka | Polityka społeczna | Sprawy zagraniczne
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Publikacja „Analiza rozwiązań stosowanych w Irlandii i na Malcie w procesie potwierdzania kompetencji na poziomie 1 i 2 Europejskiej Ramy Kwalifikacji” autorstwa dr hab. Ewy Domagały-Zyśk, koncentruje się na znaczeniu uczenia się przez całe życie, które obejmuje zarówno aspekty wertykalne, jak i horyzontalne. Kluczowym elementem analizy jest Europejska Rama Kwalifikacji (ERK) oraz jej krajowe odpowiedniki, które umożliwiają porównywanie kwalifikacji uzyskiwanych w różnych formach edukacji, w tym formalnej, nieformalnej i pozaformalnej.
W pracy omówiono irlandzki system kwalifikacji, w tym Narodową Ramę Kwalifikacji oraz rolę Quality and Qualifications Ireland (QQI) w zarządzaniu procesem certyfikacji. Zawiera również przykłady programów edukacyjnych skierowanych do różnych grup społecznych, w tym osób z doświadczeniem migracji oraz tych, które doświadczają wykluczenia społecznego.
Analiza wskazuje na różnorodność kwalifikacji na poziomie 1 i 2, które są dostosowane do potrzeb uczących się, a także na znaczenie wsparcia w reintegracji społecznej i zawodowej. Publikacja podkreśla, że odpowiednie ścieżki rozwoju osobistego i zawodowego są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości procesu uczenia się.
Wnioski
Wnioski
1. Znaczenie uczenia się przez całe życie: Raport podkreśla kluczową rolę uczenia się przez całe życie, które powinno być postrzegane jako proces ciągły, obejmujący zarówno formalne, jak i nieformalne formy edukacji. Wspieranie tego podejścia jest niezbędne dla dostosowania się do dynamicznych zmian na rynku pracy oraz dla podnoszenia kompetencji zawodowych.
2. Rola Europejskiej Ramy Kwalifikacji (ERK): Wprowadzenie i stosowanie Europejskiej Ramy Kwalifikacji oraz jej krajowych odpowiedników, takich jak Polska Rama Kwalifikacji, umożliwia porównywanie i uznawanie kwalifikacji zdobytych w różnych systemach edukacyjnych. To z kolei sprzyja mobilności zawodowej oraz ułatwia dostęp do różnych ścieżek kształcenia.
3. Zróżnicowanie programów edukacyjnych: Raport wskazuje na różnorodność programów edukacyjnych, które są dostosowane do potrzeb różnych grup społecznych. Oferowane kursy, takie jak umiejętności biurowe, matematyka dla początkujących czy podstawy szycia, odpowiadają na konkretne potrzeby uczestników, co zwiększa ich atrakcyjność i efektywność.
4. Integracja umiejętności praktycznych i teoretycznych: W dokumentach zauważono, że skuteczne programy edukacyjne łączą umiejętności praktyczne z teoretycznymi. Przykłady kursów, takich jak certyfikowany tester urządzeń gazowych, pokazują, jak ważne jest przygotowanie uczestników do realnych wyzwań zawodowych poprzez naukę praktycznych umiejętności w kontekście teoretycznym.
5. Wspieranie lokalnych społeczności: Programy edukacyjne, takie jak „Lokalna historia i środowisko”, nie tylko rozwijają kompetencje uczestników, ale także angażują ich w działania na rzecz lokalnych społeczności. Tego rodzaju inicjatywy przyczyniają się do wzmacniania więzi społecznych oraz promowania aktywności obywatelskiej.
6. Potrzeba dostosowania do zmieniających się warunków rynkowych: W obliczu szybko zmieniającego się rynku pracy, istnieje pilna potrzeba ciągłego dostosowywania programów edukacyjnych do aktualnych wymagań i trendów. Współpraca z pracodawcami oraz analizowanie potrzeb rynku powinny być integralną częścią procesu projektowania i wdrażania programów kształcenia.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wzmocnienie programów uczenia się przez całe życie: Należy rozwijać i promować programy uczenia się przez całe życie, które są dostosowane do potrzeb różnych grup społecznych, w tym osób z doświadczeniem wykluczenia społecznego, osób starszych oraz migrantów. Programy te powinny być elastyczne, aby umożliwić uczestnikom dostosowanie tempa i formy nauki do ich indywidualnych potrzeb.
2. Integracja kwalifikacji z rynkiem pracy: Wskazane jest, aby instytucje edukacyjne współpracowały z pracodawcami w celu opracowania programów kształcenia, które odpowiadają aktualnym wymaganiom rynku pracy. Taka współpraca pozwoli na lepsze dopasowanie kwalifikacji do potrzeb pracodawców oraz zwiększy szanse absolwentów na zatrudnienie.
3. Zwiększenie dostępności szkoleń zawodowych: Należy podjąć działania mające na celu zwiększenie dostępności szkoleń zawodowych, w tym poprzez oferowanie kursów w różnych formatach (np. online, stacjonarnie, hybrydowo) oraz w różnych lokalizacjach. Ważne jest, aby szkolenia były dostępne dla osób z różnych środowisk społecznych i ekonomicznych.
4. Wprowadzenie systemu wsparcia dla osób uczących się: Rekomenduje się stworzenie systemu wsparcia, który obejmowałby doradztwo zawodowe oraz pomoc w wyborze odpowiednich ścieżek kształcenia. Taki system powinien być dostępny dla wszystkich osób, niezależnie od ich wieku czy poziomu wykształcenia, aby ułatwić im podejmowanie świadomych decyzji dotyczących rozwoju zawodowego.
5. Promowanie uczenia się w kontekście lokalnym: Należy zachęcać do organizacji programów edukacyjnych, które koncentrują się na lokalnej historii, kulturze i środowisku. Takie podejście nie tylko wzbogaci wiedzę uczestników, ale także przyczyni się do aktywizacji społeczności lokalnych i budowania więzi między mieszkańcami.
6. Ewaluacja i monitorowanie programów edukacyjnych: Ważne jest, aby wprowadzić systematyczne ewaluacje i monitorowanie programów edukacyjnych oraz szkoleń, co pozwoli na bieżąco oceniać ich skuteczność i dostosowywać je do zmieniających się potrzeb uczestników oraz rynku pracy. Regularne zbieranie opinii od uczestników oraz pracodawców pomoże w identyfikacji obszarów wymagających poprawy.