Analiza prawnoporównawcza dotycząca polskiej instytucji zatarcia skazania oraz instytucji niewykazywania w europejskich systemach prawa karnego.
Data publikacji: 10/2023
Tematyka: Prawo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport autorstwa dr Pauliny Banaszak-Grzechowiak analizuje instytucję zatarcia skazania w polskim prawie karnym oraz porównuje ją z podobnymi regulacjami w wybranych krajach europejskich. Zatarcie skazania ma na celu przywrócenie statusu osoby niekaranej po upływie określonego czasu, co pozwala na reintegrację społeczną skazanych. W dokumencie podkreślono, że skazanie nie powinno prowadzić do stygmatyzacji jednostki przez całe życie, a odpowiedni upływ czasu powinien umożliwić jej normalne funkcjonowanie w społeczeństwie.
Raport zawiera szczegółowe informacje na temat zatarcia skazania w takich krajach jak Niemcy, Szwajcaria, Hiszpania, Anglia, Francja, Finlandia i Estonia, wskazując na różnice i podobieństwa w regulacjach prawnych. Zawiera również omówienie Europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS), który ma na celu ułatwienie wymiany danych między państwami członkowskimi.
Wnioski zawarte w raporcie podkreślają znaczenie harmonizacji przepisów dotyczących zatarcia skazania w Europie, co może przyczynić się do lepszej reintegracji osób skazanych oraz zmniejszenia ich stygmatyzacji. Dokument stanowi cenne źródło wiedzy dla prawników, legislatorów oraz osób zainteresowanych tematyką prawa karnego.
Wnioski
Wnioski
1. W polskim systemie prawnym zatarcie skazania jest instytucją, która umożliwia osobom skazanym na przestępstwa uzyskanie rehabilitacji po upływie określonych terminów, co sprzyja ich reintegracji społecznej i zawodowej. Warto zauważyć, że różne kategorie przestępstw mają różne okresy oczekiwania na zatarcie, co może wpływać na postrzeganie sprawców przez społeczeństwo.
2. Procedura składania wniosków o rehabilitację jest ściśle określona i wymaga, aby wniosek był złożony przez skazanych osobiście lub przez ich przedstawicieli ustawowych w przypadku ubezwłasnowolnienia. Taki mechanizm może stanowić barierę dla osób, które nie mają dostępu do odpowiednich zasobów prawnych lub wsparcia.
3. W kontekście międzynarodowym, różnice w regulacjach dotyczących rejestrów karnych w wybranych państwach europejskich wskazują na potrzebę harmonizacji przepisów, co mogłoby ułatwić współpracę transgraniczną w zakresie wymiany informacji o skazaniach oraz rehabilitacji.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie procedury uproszczonego zatarcia skazania, która umożliwi osobom skazanym na przestępstwa nieciężkie ubieganie się o zatarcie skazania po krótszym okresie, co przyczyni się do ich szybszej reintegracji społecznej i zawodowej.
2. Zwiększenie dostępności informacji na temat procedur rehabilitacyjnych i zatarcia skazania poprzez kampanie edukacyjne oraz rozwój platform internetowych, które będą zawierały szczegółowe wytyczne i wsparcie dla osób zainteresowanych.
3. Umożliwienie składania wniosków o rehabilitację przez przedstawicieli ustawowych osób ubezwłasnowolnionych, co zapewni większą ochronę praw osób, które nie są w stanie samodzielnie wystąpić o zatarcie skazania.