Badanie jakości życia dzieci i młodzieży w Polsce
Autor: Rzecznik Praw Dziecka
Data publikacji: 06/2023
Tematyka: Demografia | Edukacja i Nauka | Polityka społeczna
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport „Badanie jakości życia dzieci i młodzieży w Polsce” ma na celu ocenę funkcjonowania młodych ludzi w różnych sferach życia, takich jak zdrowie fizyczne, psychiczne, społeczne i rodzinne. Badanie objęło 4629 uczniów z trzech poziomów edukacyjnych: wczesnoszkolnego, podstawowego i ponadpodstawowego, przeprowadzając analizy w 176 szkołach w całym kraju.
Wyniki wskazują na relatywnie dobre samopoczucie dzieci, z średnią oceną 2,8 na 4, przy czym najmłodsze grupy uzyskały lepsze wyniki niż nastolatkowie. Uczniowie wykazują pozytywne relacje z nauczycielami, co jest najczęściej docenianym aspektem życia szkolnego. Jednakże, problemy z koncentracją są bardziej powszechne wśród uczniów z Ukrainy oraz chłopców w klasach wczesnoszkolnych.
Dodatkowo, badanie uwzględnia wpływ uchodźców wojennych na relacje młodzieży. Wskazano na potrzebę opracowania polityk i interwencji publicznych, które odpowiadałyby na zidentyfikowane problemy oraz zasoby. Wnioski z badania mają na celu poprawę jakości życia dzieci i młodzieży w Polsce, poprzez zwiększenie atrakcyjności zajęć szkolnych oraz aktywizację uczniów w procesie nauczania.
Wnioski
Wnioski
1.”Relacje z rówieśnikami to jeden z wyznaczników jakości życia i to właśnie ten wskaźnik
uzyskał najwyższe średnie wartości”.
2.”Relacje z rodzicami, niezależnie od wieku, oceniane są dobrze – uczniowie mają poczucie
sprawiedliwego traktowania oraz przekonanie, że mogą o wielu rzeczach z rodzicami
porozmawiać”.
3.”Sześciu na dziecięciu uczniów czuje radość z życia, przy czym entuzjazm spadał wraz
z wiekiem. Za radosne swoje życie uznała mniej niż połowa młodzieży”.
4. Wysoki odsetek uczniów (68%) uważa, że dzieci i młodzież z Ukrainy nie przeszkadzają im i mogą funkcjonować w ich otoczeniu, co wskazuje na pozytywne nastawienie do różnorodności kulturowej w szkołach. To stwarza możliwości do budowania wspólnoty opartej na akceptacji i współpracy.
5.”Dzieci i młodzież nie przepadają za szkołą, a z wiekiem niechęć ta coraz bardziej się
pogłębia. Zadowolona z pobytu w szkole była mniej niż połowa wszystkich uczniów, przy czym wśród licealistów i uczniów techników odsetek wynosił zaledwie 28%”
6. Obawy uczniów dotyczące przyszłości ich ukraińskich rówieśników, związane z niepewnością co do ich stałego pobytu w Polsce, mogą wpływać na ich postawy i relacje. Warto zatem prowadzić dialog na temat integracji i długoterminowych planów, aby zbudować zaufanie i poczucie bezpieczeństwa wśród wszystkich uczniów.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie programów edukacyjnych, które zwiększą atrakcyjność zajęć szkolnych, poprzez wprowadzenie kreatywnych zadań, dyskusji oraz pracy grupowej. Takie podejście może zwiększyć zaangażowanie uczniów i poprawić ich wyniki w nauce.
2. Zorganizowanie warsztatów integracyjnych dla uczniów polskich i ukraińskich, które umożliwią lepsze poznanie się oraz zrozumienie różnic kulturowych. Tego rodzaju działania mogą przyczynić się do zmniejszenia barier językowych i społecznych, a także wspierać integrację obu grup.
3. Wzmocnienie wsparcia psychologicznego w szkołach, aby uczniowie mogli lepiej radzić sobie z emocjami i stresem. Wprowadzenie regularnych sesji z psychologami lub pedagogami może pomóc w identyfikacji problemów oraz w budowaniu zdrowych relacji rówieśniczych.
4. Opracowanie programów mentoringowych, w których starsi uczniowie będą mogli wspierać młodszych kolegów w nauce oraz adaptacji do środowiska szkolnego. Tego rodzaju inicjatywy mogą poprawić poczucie przynależności i wzajemnej pomocy wśród uczniów.
5. Zwiększenie zaangażowania rodziców w proces edukacyjny poprzez organizację spotkań informacyjnych oraz warsztatów, które pomogą im lepiej zrozumieć potrzeby i wyzwania, przed którymi stają ich dzieci. Współpraca z rodzicami może przyczynić się do stworzenia bardziej wspierającego środowiska dla uczniów.
6. Wprowadzenie systematycznych badań dotyczących jakości życia dzieci i młodzieży, które pozwolą na monitorowanie ich potrzeb oraz problemów. Regularne analizy mogą pomóc w dostosowywaniu programów edukacyjnych i wsparcia do zmieniających się warunków i oczekiwań uczniów.