Raport „Maluchy na brzuchy” realizacja prawa do kontaktu skóra do skóry po porodzie w polskich szpitalach.
Data publikacji: 23/10/2024
Tematyka: Demografia | Ochrona zdrowia | Polityka społeczna
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportuStreszczenie
Streszczenie
Raport „Maluchy na brzuchy” koncentruje się na znaczeniu kontaktu skóra do skóry między matką a dzieckiem po porodzie, szczególnie w kontekście cesarskiego cięcia, które w Polsce stanowi 47,5% wszystkich porodów. Dokument podkreśla, że bezpośredni kontakt po cesarskim cięciu jest kluczowy dla minimalizacji negatywnych skutków tego zabiegu, takich jak problemy z karmieniem piersią, depresja poporodowa oraz zwiększone ryzyko krwotoków.
W rankingu szpitali uwzględniono placówki, które przestrzegają wytycznych dotyczących kontaktu skóra do skóry. Szpitale otrzymały medale w zależności od procentu przypadków, w których zapewniono dwugodzinny, nieprzerwany kontakt po porodzie drogami natury oraz kangurowanie po cesarskim cięciu. Wyróżnienia przyznano również za szczególne działania na rzecz kontaktu skóra do skóry w sali operacyjnej.
Raport wskazuje na potrzebę systemowych rozwiązań w zakresie opieki okołoporodowej, apelując do Ministerstwa Zdrowia o priorytetowe traktowanie tego aspektu. Wzrost wskaźników kontaktu skóra do skóry w różnych województwach, w tym w warmińsko-mazurskim, jest pozytywnym sygnałem, jednak nadal istnieje wiele do zrobienia, aby poprawić standardy opieki nad matkami i noworodkami w Polsce.
Wnioski
Wnioski
1. W Polsce, mimo wysokiego wskaźnika cięć cesarskich, jedynie niewielka część kobiet i noworodków ma możliwość skorzystania z dwugodzinnego, nieprzerwanego kontaktu skóra do skóry po porodzie, co wskazuje na potrzebę poprawy praktyk w zakresie opieki okołoporodowej.
2. Najczęstszymi przyczynami przerywania kontaktu skóra do skóry są rutynowe procedury, takie jak ważenie i mierzenie noworodka, co sugeruje konieczność rewizji standardów postępowania w szpitalach, aby lepiej dostosować je do zaleceń WHO.
3. Wzrost liczby szpitali, które umożliwiają kontakt skóra do skóry, jest pozytywnym trendem, jednak różnice regionalne w dostępności tych praktyk wskazują na potrzebę dalszej edukacji i wsparcia dla placówek medycznych w całym kraju.
4. Rekomendacje dotyczące przeprowadzenia szkoleń dla personelu medycznego oraz stworzenia materiałów edukacyjnych podkreślają znaczenie świadomości i wiedzy w zakresie korzyści płynących z kontaktu skóra do skóry, co może przyczynić się do poprawy jakości opieki nad matkami i noworodkami.
5. Wprowadzenie systematycznych kontroli w placówkach medycznych w zakresie stosowania kontaktu skóra do skóry może pomóc w identyfikacji barier oraz w opracowaniu skutecznych strategii ich eliminacji, co jest kluczowe dla poprawy standardów opieki.
6. Statystyki dotyczące kontaktu skóra do skóry po porodzie cesarskim wskazują na potrzebę dalszych badań i analiz, aby zrozumieć, w jaki sposób można zwiększyć dostępność tej formy wsparcia dla matek i dzieci, co jest istotne dla ich zdrowia i dobrostanu.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Przeprowadzenie audytów w placówkach medycznych, które świadczą usługi położnicze, w celu oceny stosowania procedur dotyczących kontaktu skóra do skóry po porodzie. Audyty powinny obejmować analizę wewnętrznych procedur oraz identyfikację barier, które mogą ograniczać realizację tego kontaktu.
2. Wdrożenie programów szkoleniowych dla personelu medycznego, koncentrujących się na prawidłowym przeprowadzaniu kontaktu skóra do skóry zarówno w przypadku porodów drogami natury, jak i cesarskich cięć. Szkolenia powinny uwzględniać najnowsze wytyczne oraz praktyki oparte na dowodach.
3. Opracowanie i dystrybucja materiałów edukacyjnych, takich jak plakaty i ulotki, które będą informować pacjentki o korzyściach płynących z kontaktu skóra do skóry. Materiały te powinny być dostępne w każdej placówce medycznej z oddziałem położniczym oraz w gabinetach ginekologicznych i położnych.
4. Ustanowienie standardów dotyczących kangurowania noworodków po cesarskim cięciu, które powinny być wdrażane w co najmniej 70% przypadków. Wprowadzenie takich standardów pomoże w zapewnieniu, że matki i dzieci będą miały możliwość nawiązywania bliskiego kontaktu od momentu narodzin.
5. Zainicjowanie współpracy z organizacjami pozarządowymi oraz grupami wsparcia dla matek, aby promować świadomość na temat znaczenia kontaktu skóra do skóry. Takie działania mogą przyczynić się do zwiększenia zainteresowania i wsparcia dla matek w ich doświadczeniach okołoporodowych.
6. Regularne monitorowanie i publikowanie wyników dotyczących praktyk związanych z kontaktem skóra do skóry w polskich szpitalach, aby zwiększyć przejrzystość i odpowiedzialność placówek medycznych. Publikacje te powinny być dostępne dla społeczeństwa, co pozwoli na świadome wybory przyszłych pacjentek.