Stabilna praca – silna rodzina. Podsumowanie projektów pilotażowych realizowanych w latach 2021–2023
Data publikacji: 01/01/2024
Tematyka: Demografia | Gospodarka i rynek pracy | Polityka | Polityka społeczna
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
W latach 2021–2023 zrealizowano 70 projektów pilotażowych pod nazwą „Stabilna praca – silna rodzina”, mających na celu wsparcie osób bezrobotnych oraz przedsiębiorców. Projekty te, finansowane z rezerwy Funduszu Pracy, miały na celu przetestowanie innowacyjnych narzędzi i rozwiązań systemowych, które mogłyby poprawić dostęp do zatrudnienia oraz aktywizację zawodową.
W ramach tych inicjatyw wprowadzono różnorodne formy wsparcia, takie jak granty na opiekę nad dziećmi, uzyskanie kwalifikacji zawodowych oraz zatrudnienie wspomagane. Szczególną uwagę zwrócono na osoby długotrwale bezrobotne oraz młodzież z grupy NEET, które często borykają się z niską motywacją do zmiany swojej sytuacji zawodowej.
Mimo dużego zainteresowania ze strony uczestników, projekty napotkały trudności związane z brakiem pracodawców gotowych do oferowania elastycznych form zatrudnienia, takich jak praca zdalna. W rezultacie, tylko nieliczni przedsiębiorcy zdecydowali się na współpracę, co ograniczyło efektywność niektórych działań.
Podsumowując, projekty te dostarczyły cennych doświadczeń i wniosków, które mogą posłużyć jako fundament do dalszego doskonalenia systemów wsparcia dla osób poszukujących pracy oraz dla pracodawców, co przyczyni się do lepszego zarządzania kapitałem ludzkim na rynku pracy.
Wnioski
Wnioski
1. Wdrożenie nowych instrumentów wsparcia dla osób bezrobotnych oraz pracodawców okazało się niezbędne w kontekście trudności na rynku pracy, jednakże brak zainteresowania ze strony lokalnych przedsiębiorców w zakresie zatrudnienia zdalnego lub w niepełnym wymiarze godzin wskazuje na potrzebę dalszej edukacji i promocji elastycznych form zatrudnienia.
2. Niska atrakcyjność vouchera na zasiedlenie, wynikająca z długiego okresu rozliczenia oraz wymogu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, sugeruje konieczność dostosowania form wsparcia do realnych potrzeb i oczekiwań osób bezrobotnych, aby zwiększyć ich efektywność.
3. Wysoki poziom zadowolenia pracodawców z udziału w projekcie oraz ich chęć do korzystania z podobnych rozwiązań w przyszłości podkreśla znaczenie współpracy między instytucjami publicznymi a sektorem prywatnym w zakresie aktywizacji zawodowej.
4. Skuteczność projektów pilotażowych w aktywizacji zawodowej kobiet, szczególnie tych, które po urodzeniu dziecka pozostają bierne zawodowo, wskazuje na potrzebę kontynuacji i rozwijania programów skierowanych do grup szczególnego ryzyka na rynku pracy.
5. Wysoka liczba uczestników, którzy podjęli zatrudnienie po zakończeniu projektu, oraz pozytywne opinie na temat zastosowanych rozwiązań sugerują, że kompleksowe podejście do aktywizacji zawodowej, uwzględniające różnorodne formy wsparcia, przynosi wymierne rezultaty.
6. Przeprowadzone badania rynku pracy oraz ewaluacja projektu dostarczają cennych informacji, które mogą być wykorzystane do optymalizacji przyszłych interwencji publicznych, co podkreśla znaczenie systematycznego monitorowania i analizy efektywności wdrażanych programów.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie zindywidualizowanych programów wsparcia dla osób bezrobotnych, które uwzględniają ich specyficzne potrzeby oraz sytuację życiową, co pozwoli na skuteczniejsze dopasowanie działań aktywizacyjnych do indywidualnych przypadków.
2. Zwiększenie współpracy pomiędzy urzędami pracy a lokalnymi rzemieślnikami oraz przedsiębiorcami, aby lepiej zrozumieć potrzeby rynku pracy i dostosować programy aktywizacyjne do aktualnych wymagań pracodawców.
3. Rozwój szkoleń dla doradców zawodowych, które umożliwią im lepsze przygotowanie do pracy z różnorodnymi grupami bezrobotnych, w tym osobami z trudnościami w powrocie na rynek pracy, co zwiększy efektywność ich działań.
4. Wprowadzenie systemu monitorowania i oceny efektywności realizowanych projektów, który pozwoli na bieżąco analizować wyniki i wprowadzać niezbędne korekty w programach wsparcia, aby maksymalizować ich skuteczność.
5. Promowanie elastycznych form zatrudnienia oraz programów stażowych, które umożliwią osobom bezrobotnym zdobycie doświadczenia zawodowego i umiejętności, co zwiększy ich szanse na zatrudnienie w przyszłości.
6. Zwiększenie dostępności informacji o dostępnych programach wsparcia oraz możliwościach zatrudnienia poprzez kampanie informacyjne skierowane do osób bezrobotnych, co pozwoli na lepsze wykorzystanie oferowanych narzędzi aktywizacyjnych.