Raport z kontroli kształcenia obronnego w klasach mundurowych szkół województwa świętokrzyskiego.
Autor: Najwyższa Izba Kontroli
Data publikacji: 04/12/2024
Tematyka: Bezpieczeństwo i obronność | Edukacja i Nauka
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument przedstawia wyniki kontroli dotyczącej kształcenia w klasach mundurowych w szkołach województwa świętokrzyskiego. „Kontrolą objęto sześć szkół publicznych realizujących modele kształcenia obronnego reprezentatywne dla rozwiązań stosowanych w województwie świętokrzyskim, tj. prowadzące tylko klasy z innowacją wojskową (dwie szkoły), łączące kształcenie obronne realizowane w OPW lub w klasach certyfikowanych z wdrożeniem innowacji pedagogicznej o profilu wojskowym (trzy szkoły) oraz prowadzące tylko klasy certyfikowane i OPW (jedna szkoła)”. Kontrola ujawniła nieprawidłowości w dokumentacji, takie jak brak prawidłowych nazw przedmiotów związanych z innowacjami wojskowymi w dziennikach lekcyjnych i świadectwach.
W zakresie realizacji kształcenia obronnego stwierdzono, że zajęcia były prowadzone zgodnie z planem, jednak nie włączono programu kształcenia obronnego do szkolnego zestawu programów. Wskazano również m. in. na niedopełnienie obowiązków przez nauczycieli w zakresie zgłaszania wypadków uczniów.
Kryteria sukcesu innowacji obejmowały m.in. wysoką frekwencję uczniów oraz ich plany kontynuacji nauki na uczelniach wojskowych. Wyniki kontroli wskazują, że cele te nie zostały w pełni osiągnięte, gdyż jedynie 20% uczniów planuje studia wojskowe, co jest znacznie poniżej zakładanego 40%. Średnia frekwencja uczniów również nie spełnia oczekiwań. Dokument podkreśla potrzebę poprawy w zakresie organizacji i efektywności kształcenia obronnego w analizowanych szkołach.
Wnioski
Wnioski
1. W wielu szkołach występują istotne nieprawidłowości w dokumentacji kształcenia obronnego, co wskazuje na brak odpowiedniego nadzoru pedagogicznego. Niewłaściwe prowadzenie dzienników lekcyjnych oraz arkuszy ocen może prowadzić do obniżenia jakości edukacji i utrudnia monitorowanie postępów uczniów.
2. Wprowadzenie wewnętrznych zasad oceniania w pięciu szkołach przyczyniło się do poprawy jakości kształcenia obronnego, jednak w trzech z nich ocenianie nie było realizowane w pełni rzetelnie. Wskazuje to na potrzebę dalszego szkolenia nauczycieli w zakresie stosowania przyjętych zasad oraz przepisów oświatowych.
3. Programy autorskie w trzech szkołach nie spełniają wymogów rzetelności i spójności, co może prowadzić do nieefektywnego kształcenia. Niezgodności w zakresie tematycznym oraz liczbie godzin przeznaczonych na realizację programów stwarzają ryzyko niewłaściwego przygotowania uczniów do zajęć praktycznych.
4. Wysoka średnia ocen z przedmiotów obronnych (od 4,5 do 5,2) oraz wysoka frekwencja uczniów na zajęciach wskazują na zaangażowanie młodzieży w edukację obronną. To zjawisko może być wykorzystane do dalszego rozwijania programów kształcenia oraz motywowania uczniów do aktywnego uczestnictwa w zajęciach.
5. W niektórych szkołach brak staranności nauczycieli w realizacji procesu oceniania oraz nieznajomość przepisów oświatowych prowadzą do nieprawidłowości w ocenie osiągnięć uczniów. Wymaga to wprowadzenia systematycznych szkoleń dla kadry pedagogicznej, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami.
6. Wprowadzenie większej liczby praktycznych zajęć wojskowych oraz ich odpowiednie dokumentowanie może przyczynić się do podniesienia jakości kształcenia obronnego. Szkoły powinny dążyć do lepszego planowania i organizacji zajęć, aby uczniowie mogli zdobywać praktyczne umiejętności w realnych warunkach.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie systematycznego nadzoru pedagogicznego w szkołach realizujących programy kształcenia obronnego, aby zapewnić zgodność z przepisami oświatowymi oraz rzetelność w ocenianiu osiągnięć uczniów. Regularne audyty i kontrole powinny być przeprowadzane przez dyrekcję oraz odpowiednie organy nadzoru.
2. Opracowanie i wdrożenie jednolitych standardów oceniania w ramach edukacji obronnej, które będą uwzględniały zarówno wiedzę teoretyczną, jak i umiejętności praktyczne uczniów. Standardy te powinny być jasno określone w dokumentacji szkolnej oraz komunikowane uczniom i rodzicom.
3. Zwiększenie liczby godzin zajęć praktycznych w programach kształcenia obronnego, aby uczniowie mogli nabywać umiejętności w rzeczywistych warunkach. Wprowadzenie różnorodnych form zajęć, takich jak obozy szkoleniowe czy wyjazdy survivalowe, może przyczynić się do lepszego przygotowania uczniów do sytuacji wymagających umiejętności obronnych.
4. Udoskonalenie procesu rekrutacji do klas z innowacją wojskową poprzez ścisłe przestrzeganie regulaminów oraz kryteriów przyjęć. Należy zapewnić, aby wszystkie decyzje rekrutacyjne były podejmowane na podstawie obiektywnych kryteriów, co zwiększy jakość kształcenia i motywację uczniów.
5. Wprowadzenie szkoleń dla nauczycieli dotyczących aktualnych przepisów oświatowych oraz metod oceniania, aby zwiększyć ich kompetencje w zakresie prowadzenia zajęć obronnych. Regularne warsztaty i seminaria mogą pomóc w podnoszeniu jakości kształcenia oraz w eliminowaniu nieprawidłowości w dokumentacji.
6. Stworzenie platformy współpracy między szkołami realizującymi programy kształcenia obronnego, aby wymieniać się doświadczeniami, najlepszymi praktykami oraz materiałami dydaktycznymi. Taka współpraca może przyczynić się do podniesienia standardów edukacyjnych oraz innowacyjności w nauczaniu.