Jak osiągnąć cele cyfrowej dekady w Polsce
Autor: Polski Instytut Ekonomiczny
Data publikacji: 12/03/2024
Tematyka: Cyfryzacja | Edukacja i Nauka | Gospodarka i rynek pracy
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Dokument analizuje wyzwania i cele związane z cyfryzacją w Polsce do 2030 roku, podkreślając znaczenie zwiększenia liczby specjalistów ICT oraz umiejętności cyfrowych w społeczeństwie. Obecnie w Unii Europejskiej brakuje około 20 milionów specjalistów ICT, a w Polsce liczba ta jest niewystarczająca, co hamuje rozwój innowacji. Wskazano na konieczność podniesienia ambicji w zakresie polityki cyfrowej, aby Polska mogła stać się liderem w tej dziedzinie.
Rekomendacje obejmują rozwój narzędzi do pomiaru kompetencji cyfrowych, które uwzględniają zmiany w technologii, takie jak sztuczna inteligencja. Dokument podkreśla również potrzebę analizy wpływu polityk publicznych na postępy w realizacji celów cyfrowych oraz konieczność dostosowania krajowych strategii do specyfiki polskiej gospodarki.
W kontekście szkolenia, zwrócono uwagę na ponad 5 milionów osób wymagających podniesienia kompetencji cyfrowych, co jest kluczowe dla osiągnięcia celu 80% wyszkolonych obywateli. Wskazano na znaczenie współpracy publiczno-prywatnej w cyfryzacji firm oraz konieczność monitorowania postępów w realizacji krajowych map drogowych. Dokument kończy się wezwaniem do ambitniejszych działań, aby Polska mogła skutecznie konkurować na europejskiej arenie cyfrowej.
Wnioski
Wnioski
1. Niedostateczny poziom ambicji w zakresie cyfryzacji: Raport wskazuje na zbyt niskie ambicje w polskim planie cyfryzacji, szczególnie w kontekście zwiększenia liczby specjalistów ICT oraz wdrażania nowoczesnych technologii w przedsiębiorstwach. W celu osiągnięcia statusu cyfrowego lidera, konieczne jest podniesienie celów oraz opracowanie bardziej ambitnych strategii.
2. Potrzeba dostosowania wskaźników do krajowych realiów: Wskazano na konieczność opracowania własnych miar i wskaźników, które lepiej odzwierciedlą specyfikę polskiej gospodarki, zwłaszcza w obszarze umiejętności cyfrowych oraz cyfryzacji mikroprzedsiębiorstw. Obecne metody pomiaru są niewystarczające i nie pozwalają na dokładne określenie poziomu kompetencji w tych kluczowych obszarach.
3. Znaczenie regularnego monitorowania kompetencji cyfrowych: Raport podkreśla potrzebę wprowadzenia systematycznego monitorowania zmian w kompetencjach cyfrowych w różnych grupach społecznych, szczególnie wśród osób zagrożonych niskim poziomem umiejętności. Regularne analizy pozwolą na lepsze dostosowanie programów edukacyjnych i szkoleń do rzeczywistych potrzeb rynku.
4. Współpraca publiczno-prywatna jako klucz do sukcesu: W kontekście cyfryzacji firm, raport wskazuje na konieczność silnej współpracy między sektorem publicznym a prywatnym. Tylko poprzez synergiczne działania można skutecznie wdrażać innowacje i technologie, które przyczynią się do transformacji cyfrowej polskiej gospodarki.
5. Analiza najlepszych praktyk z innych krajów: W celu poprawy wyników Polski w zakresie cyfryzacji, raport rekomenduje przeprowadzenie analizy najlepszych praktyk stosowanych w innych krajach. Uczenie się od liderów w dziedzinie cyfryzacji może dostarczyć cennych wskazówek i inspiracji do wprowadzenia skutecznych rozwiązań w Polsce.
6. Ewolucja narzędzi pomiarowych w obszarze kompetencji cyfrowych: Wskazano na potrzebę opracowania nowoczesnych narzędzi pomiarowych, które będą odpowiadały zmieniającym się wymaganiom rynku pracy, w tym rosnącemu znaczeniu sztucznej inteligencji i kompetencji medialnych. Takie narzędzia powinny być wykorzystywane do realizacji krajowych celów cyfrowych, a ich wyniki mogą być uzupełniane danymi z Eurostatu.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Podniesienie poziomu ambicji w zakresie kompetencji cyfrowych: Należy opracować i wdrożyć nowoczesne narzędzia pomiaru kompetencji cyfrowych, które będą odpowiadały aktualnym wymaganiom rynku pracy oraz uwzględniały zmiany technologiczne, takie jak rozwój sztucznej inteligencji. Wprowadzenie takich narzędzi pozwoli na dokładniejsze określenie poziomu umiejętności w społeczeństwie oraz na skuteczniejsze planowanie szkoleń.
2. Zwiększenie liczby specjalistów ICT: W celu zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na specjalistów w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych, konieczne jest wprowadzenie programów edukacyjnych oraz inicjatyw wspierających kształcenie w tym obszarze. Współpraca z uczelniami oraz sektorem prywatnym powinna być kluczowym elementem strategii, aby zapewnić odpowiednią jakość kształcenia i dostosowanie programów do potrzeb rynku.
3. Wzmocnienie cyfryzacji mikroprzedsiębiorstw: Należy opracować dedykowane programy wsparcia dla mikroprzedsiębiorstw, które pomogą im w procesie cyfryzacji. Wsparcie to powinno obejmować zarówno szkolenia z zakresu nowych technologii, jak i dostęp do narzędzi cyfrowych, które umożliwią efektywne zarządzanie działalnością gospodarczą.
4. Rozwój infrastruktury łączności: W kontekście celów dotyczących łączności, rekomenduje się uwzględnienie alternatywnych technologii, takich jak łączność satelitarna, oraz dodatkowych parametrów, takich jak jakość sygnału i pokrycie obszarów wiejskich. Inwestycje w infrastrukturę powinny być skierowane na obszary, które obecnie nie mają dostępu do stabilnych połączeń internetowych.
5. Analiza efektywności działań publicznych: Należy wprowadzić systematyczne analizy wpływu projektów cyfrowych na realizację celów krajowych. W szczególności, powinno się skupić na ocenie efektywności szkoleń oraz programów wsparcia, aby dostosować je do rzeczywistych potrzeb i luk w kompetencjach cyfrowych w społeczeństwie.
6. Współpraca międzynarodowa i wymiana najlepszych praktyk: Polska powinna aktywnie uczestniczyć w międzynarodowych inicjatywach dotyczących cyfryzacji, aby czerpać z doświadczeń innych krajów. Współpraca ta powinna obejmować wymianę wiedzy na temat najlepszych praktyk w zakresie polityki cyfrowej, co pozwoli na szybsze osiąganie celów i podnoszenie standardów w obszarze cyfryzacji.