Duży może więcej. Wyzwania dla bezpieczeństwa żywnościowego Polaków
Autor: Centrum Polityk Publicznych
Data publikacji: 10/2023
Tematyka: Administracja publiczna | Rolnictwo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportuStreszczenie
Streszczenie
Raport analizuje instytucjonalne słabości w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego w Polsce, skupiając się na obszarach rolnictwa, polityki społecznej oraz bezpieczeństwa i obronności. Wskazuje na braki w stabilnym i ponadpartyjnym układzie instytucjonalnym, zdolnym do efektywnego działania na rzecz wszystkich interesariuszy. Autorzy podkreślają konieczność refleksji nad bieżącymi problemami oraz budowania strategicznych sojuszy zarówno wewnętrznych, jak i międzynarodowych. Analiza wskazuje na potrzebę skuteczniejszych działań w celu poprawy bezpieczeństwa żywnościowego w Polsce.
Wnioski
Wnioski
1. Raport wyraźnie ukazuje brak spójnej wizji polityki rolnej oraz instytucjonalne słabości w sferze badawczo-rozwojowej, co stanowi istotne wyzwanie dla dostosowania polskiego rolnictwa do międzynarodowej konkurencji.
2. Analiza kryzysu zbożowego podkreśla trudności w komunikacji politycznej oraz brak efektywnego egzekwowania przepisów, co prowadzi do pogorszenia stosunków z partnerami handlowymi i braku zaufania społecznego.
3. Opinia społeczna odzwierciedlona w raporcie wskazuje na krytyczne podejście do decyzji Unii Europejskiej oraz poparcie dla zakazu dostaw z Ukrainy, co świadczy o złożoności sytuacji polityczno-ekonomicznej.
Główne rekomendacje
Główne rekomendacje
1. Wprowadzenie kompleksowych reform instytucjonalnych w sektorze rolniczym, obejmujących zarówno struktury administracyjne, jak i regulacje prawne, celem poprawy efektywności i skuteczności działań.
2. Stworzenie platformy współpracy międzysektorowej, która umożliwi integrację działań administracji publicznej, sektora prywatnego i społeczeństwa obywatelskiego w zakresie bezpieczeństwa żywnościowego.
3. Wzmacnianie systemów monitorowania i kontroli jakości żywności, w tym zwiększenie środków na badania naukowe i rozwój technologii zapewniających bezpieczeństwo żywnościowe.
4. Promowanie edukacji żywieniowej i zdrowych nawyków żywieniowych wśród społeczeństwa, szczególnie wśród dzieci i młodzieży, aby zwiększyć świadomość konsumencką i poprawić jakość diety.