Sytuacja społeczna i prawna osób o skłonnościach homoseksualnych lub doświadczających zaburzeń tożsamości płciowej w Polsce
Autor: Ordo Iuris
Data publikacji: 01/2021
Tematyka: Administracja publiczna | Polityka społeczna | Prawo
Link źródłowy: kliknij tutaj
Informacja prasowa: kliknij tutaj
Skopiuj link do raportu
Streszczenie
Streszczenie
Raport stanowi przegląd stanu ochrony prawnej, jaką otaczane są w Polsce osoby o skłonnościach homoseksualnych lub doświadczające zaburzeń tożsamości płciowej, często określające się jako lesbijki, geje, biseksualiści, osoby transpłciowe (LGBT). Ukazanie realnego poziomu ochrony prawnej takich osób w Polsce staje się konieczne wobec rozpowszechniania nieprawdziwych informacji na ten temat przez grupy lobbingowe samozwańczo określające się mianem ich przedstawicieli. Zestawienie obrazu polskiej rzeczywistości społecznej i prawnej z rozpowszechnianym przez aktywistów LGBT wizerunkiem Polski okazuje się burzyć szereg mitów na temat realizacji podstawowych praw i wolności w Polsce.
Wnioski
Wnioski
- Wbrew twierdzeniom rozpowszechnianym przez radykalnych aktywistów Polska nie jest krajem, w którym dochodziłoby do większej niż w innych państwach europejskich liczby przypadków dyskryminacji wobec osób ze względu na posiadane przez nie skłonności homoseksualne lub zaburzenia tożsamości płciowej
- Wszystkie, wiążące Polskę, zobowiązania międzynarodowe oraz zobowiązania wynikające z prawa unijnego w zakresie przeciwdziałania dyskryminacji oraz w innych kluczowych obszarach zostały przez Polskę zrealizowane.
- Osoby o skłonnościach homoseksualnych mogą w sposób nieskrępowany korzystać z wolności stowarzyszania się, wolności zgromadzeń, prawa do pracy czy prawa do edukacji.
- Zmiana płci metrykalnej, jakkolwiek pozostająca zjawiskiem marginalnym, jest możliwa w polskim porządku prawnym, który pozostaje zgodny z adekwatnymi, wiążącymi Polskę umowami międzynarodowymi
- Zmiana postaw opinii publicznej w kierunku dezaprobaty wobec politycznych postulatów działaczy LGBT nastąpiła po licznych, następujących po sobie na przestrzeni wielu miesięcy aktów prowokacji i znieważania symboli patriotycznych i religijnych (godło państwowe, wizerunek Chrystusa, Maryi, parodia Mszy św.). Jednocześnie pojawiające się w odpowiedzi akty agresji zasługują na kategoryczne potępienie i powinny być bezwzględnie ścigane.
Główne rekomendacje